Kort verhaal 2.
Dit verhaal moest
beginnen met de zin: Op het moment dat ik haar zag, kreeg ik al spijt.
Op het moment dat ik
haar zag, kreeg ik al spijt. Jaren waren inmiddels voorbij gegaan waarin ik
haar nooit meer was tegen gekomen.
Het was op een zaterdagavond
in het jaar waarvan aan de zomer maar geen eind leek te komen. Ze stond op de
kleine dansvloer van de discotheek te dansen. Ik herkende haar meteen.
Anne, met haar
helblauwe ogen en haar mooie lange blonde haar. Ik liep vlak langs de dansvloer
maar ze herkende me niet. Ze leek in die jaren alleen maar knapper geworden.
In de vierde klas van
de middelbare school was Anne bij ons in de klas gekomen. Ze had meteen de volle aandacht van vele mannelijke
klasgenoten. Wat een stuk.
Ze zat vlak voor mij in
de klas en vanaf het begin konden we goed met elkaar opschieten.
Na een tijdje lieten we
het groepje waarmee ik altijd mee naar school en terug naar huis was gefietst
steeds verder voor ons uit fietsen, stapten onderweg af als het in ons opkwam
en gingen in het lange gras liggen. Aan zo’n dag hoefde voor mij geen eind te
komen.
Het duurde niet lang
voordat ze me kuste op een moment dat ik
het niet had verwacht.
Wat een geluk was het
dat ik een scheikunde knobbel had en haar vele middagen op haar kamer kon
helpen. Ik was smoor verliefd op haar.
Toch liep het op een
gegeven moment mis.
Wat een eikel was ik
toch ook. Hoe had ik zo stom kunnen zijn. Het was op een schoolfeestje. Anne
was al een paar dagen ziek.
Aan het eind van de
avond danste ik met een vroeger vriendinnetje en we eindigden met zijn tweeën
in het fietshok. Ze kuste me hartstochtelijk.
Helaas waren er klasgenotes die
ons gezien hadden. Een paar dagen later was de liefde tussen Anne en mij over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten