De wereld van .......

Zondagochtend .Het is prachtig weer als we wakker worden ; de zon schijnt door het slaapkamer raam.” Het was een mooi feestje gisteren “”  zegt Carolien terwijl ik me langzaam omdraai. “”Ja, dat was het “ beaam ik. Langzaam dwalen de gedachten weer af naar de dag van gisteren. Als we bij het restaurant aankomen waar ik mijn afscheidsfeestje geef zijn onze dochters met partner en kleinkinderen ook net aangekomen. “Hallo Opa “roept Maud  en lacht naar mij. Feest vandaag. We begroeten elkaar en gaan naar binnen. Binnen staan de cocktails al klaar. ” Welkom “zegt de serveerster en we toosten op een gezellig feestje. Tegen vieren druppelen al spoedig de collega’s en oud collega’s  uit alle windstreken binnen. Onze kinderen hebben een mooie mand gemaakt met o.a prachtige foto’s van Maud, Liss en Fiene en verder met alle dingen die ik de komende jaren bij vele activiteiten kan gaan gebruiken. Heel leuk. Al spoedig is iedereen met elkaar in gesprek genietend van een lekker drankje. En

En dan is het zover. Donderdag 20 november 2014. Schijnbaar went later opstaan snel want de wekker hoefde deze morgen niet aftelopen en meteen werd ik 5 kwartier later wakker dan normaal. Opschieten, snel onder de douche terwijl Carolien een lekker ontbijtje klaarmaakt. Na vandaag zullen we weer regelmatig gelijktijdig ontbijten. “Heerlijk” ,zegt ze. Ze ziet de nabije toekomst al voor zich.  Lekker uitslapen, een lekker ontbijtje met eitje en verse jus de orange. Langzaam zal de dag op gang komen. Maar het is nog niet zover. Een kus ten afscheid als ik deur achter me dichttrek ; “geniet ervan” roept ze me na. Zal ik doen ,beloof ik haar en weg ben ik. Bij de poort zie ik al wat ik verwachte : een foto van mij, die mijn collega’s op de locatie duidelijk maakt dat ik vandaag voor de  laatste keer aanwezig ben op het lab. Aangekomen op mijn kantoor klinkt een luid applaus van mijn collega’s waar ik dagelijks mee optrek. Leuk. Ook hier hangen foto’s uit de afgelopen 45 jaar. Herin

En Harry ben je al aan het aftellen? Die vraag krijg je geregeld gesteld als mensen horen dat je aan de laatste weken van een bijna 45 jarig arbeidsverband bent begonnen. Ja ,natuurlijk ben ik al aan het aftellen .Er is zoveel veranderd in het werk en in mijn leven de laatste jaren. Wat te denken van procedures waarin elk potje met een chemisch goedje erin tot in alle details moeten worden gelabeld . Tientallen jaren ging het toch prima met een handgeschreven of getypt etiket erop. Of een procedure  waarbij alles opgeruimd moet zijn z.g.n. 5S .Ik noem het altijd S5 want je moet wel een beetje gestoord zijn wil je zoiets bedacht hebben. Jonge broekies die zelf nog amper wat gepresteerd hebben roepen om het hardst : hij is al jaren aan het afbouwen. “Grapje”. Prive waren het moeilijke tijden door de ziekte die mijn lief helaas trof en ons jarenlang in spanning hield en houdt. Blij dat het er nu bijna opzit ,ben ik druk bezig mijn archief te vernietigen. In gedachten komen de jaren,