Feestdagen in december. Voor de één een feest, voor anderen hoeft het helemaal niet. Met december voor de deur gaan mijn gedachten terug naar vroeger.

Oude herinneringen.

December staat voor de deur. Velen verheugen zich op een maand waarbij de gezelligheid voorop staat. Anderen zouden deze maand het liefst overslaan omdat ze eenzaam zijn of omdat gewoon de financiële middelen ontbreken om iets voor hun kinderen te kunnen kopen of iets leuks met hen te doen.

December doet me terugdenken aan jaren geleden. In mijn eigen jeugd bestond Sinterklaas uit het ‘de schoen’ zetten op de avond voor 5 December en de volgende morgen lag er dan hooguit één kadootje in de schoen en een chocolade letter. En we waren er blij mee want we wisten niet anders.

Wat een verschil met tegenwoordig. Zelf doen we daar ook aan mee. Wij verschillen daarin niet van vele ouders of grootouders.

In mijn herinnering  denk ik nog wel eens terug aan ‘een bonte avond‘  die eens in het jaar gehouden werd in de Buitensociteit.  Midden jaren zestig stond er in menig gezin nog geen TV of als er één stond moest je het doen met één of twee zenders. En ook toen wilde je wel eens uit!

Zo’n uitje was voor ons echt een leuke avond en het was nog gratis ook. Het hele jaar spaarde mijn moeder driftig GO zegeltjes  die op een spaarkaart geplakt moesten worden. Op zo’n avond was van alles te zien: artiesten die zongen, acrobatiek  en dames die rondliepen in revue kleding.

We gingen er met de bus van de VAD heen en soms  gebeurde het dat we lopend terug moesten  aan het eind van de avond omdat het flink gesneeuwd had en er geen bus meer liep. Ik zie de vlokken nog uit de hemel neerkomen.

Later in december , op Kerstavond  dekte mijn moeder  ver voor twaalf uur de tafel want als we uit de nachtmis kwamen moest er nog wat gegeten en gedronken worden. Ook dan lag er vaak al sneeuw of sneeuwde het als we de kerk uitkwamen.

Tegenwoordig heb ik aan sneeuw een hekel maar zo rond Kerst mag van mij de wereld er nog altijd wel wit uitzien als ik ’s morgens op sta.