De wereld van .......

Onverwachts werd mij een aantal maanden geleden door mijn jongste dochter, Michelle , gevraagd of ik zin had mee te gaan naar een schilder workshop in Apeldoorn.  Lang hoefde ik niet na  te denken; het leek mij wel wat. Meer dan 5 jaar geleden vroeg ik mij af wat me  zoal leuk zou lijken om te gaan doen als ik met pre-pensioen was. Was schilderen niet wat ? In ons dorp huis werden wel eens schilder cursussen gegeven en toen een cursus aquarel verven voorbij kwam meldde ik mij aan. Na een aantal maanden had ik daar toch genoeg van en voelde meer voor een andere techniek zoals acryl verven. Prompt kreeg ik dat jaar met  Sinterklaas een schildersezel, wat kleinere doeken en tubes acrylverf van mijn kinderen. Toch kriebelde het een tijd niet meer en namen door omstandigheden heel andere dingen mijn tijd in beslag .   Voor de lezers van mijn blogs is wel bekend dat ik inmiddels  met pre–pensioen ben en dat  ik de draad weer zou kunnen oppakken. De uitnodiging van Michelle kwam op e

Een wisselvallige zomer ligt bijna achter ons en het voetbalseizoen is net weer begonnen. Een zomer  waarin Guus de enige juiste beslissing nam zoals gisteravond weer eens pijnlijk duidelijk werd : wegwezen bij dat zooitje over het paard getilde kleine kinderen oftewel het Nederlands elftal. Gisteravond was dan zo’n avond waarbij je  voor de Tv nestelt en vol verwachting uitkijkt naar een nieuw begin. Wat wil je nog meer : Robben terug , Memphis en dan Huntelaar in de spits. Een wereld voorhoede zou je denken ; was het maar zo. En dan de rest : het middenveld, middelmatig met een op leeftijd zijnde Sneijder en Klaassen en Wijnaldum . Moeten we het nog over de rest hebben of niet?  Blind was gepromoveerd tot bondscoach, ach bleke Danny toch . Een aantal jaren bij Louis stage gelopen als assistent bondscoach en altijd netjes gedaan wat Louis zei en daarna nog zo’n 9 maanden stage bij Guus. Als een van de zestien miljoen bondscoaches denk je dan : hij zal er toch wel wat van hebben