Wie herinnert zich niet de leraar op de middelbare school die geen orde kon houden in de klas of die op een andere manier opviel.

Kort verhaal 9- Meneer Geurtsen.

Ik heb nog nooit harder gelachen dan op het moment dat mijn docent Duits door zijn stoel zakte’, zei Ilse tegen Milou. ‘Nou, volgens mij lachte je ook wel een beetje van de schrik. Vooral, toen hij even bleef liggen.

De hele vloer in de kamer lag bezaaid met foto’s uit de tijd dat ze bij elkaar op de middelbare school zaten. Eind jaren zestig.

Als ik er aan denk, zie ik meneer Geurtsen nog steeds half achter over  op de poten van de stoel wiebelen. En opeens krak, daar brak één van de stoelpoten af. En daar lag onze leraar Duits.

Zelf waren ze inmiddels  tegen de zestig jaar toen ze op het idee kwamen om een reünie te organiseren op de school waar ze jaren met plezier op had gezeten en daar ‘dikke‘ vriendinnen waren geworden.

De school stond op het punt afgebroken te worden, dus het werd hoog tijd om de reünie te organiseren.

Op hun knieën zaten ze over de foto’s gebogen. Na een paar uur waren ze bij de meeste gezichten wel weer op een naam gekomen. Nu de adressen nog zien te achterhalen.

‘Weet je wat‘, zei Ilse ‘we plaatsen een oproep op Facebook met het verzoek namen en adressen aan ons door te geven als jij, je broer of zus tussen 1965 en 1970 op het gymnasium zat.

Ze kletsten nog een tijdje door onder het bekijken van de foto’s.

‘Die meneer Geurtsen was toch wel een apart figuur hoor,’ zei Milou.

‘Ik weet nog wel dat hij rookte als een ketter. Hij had zo’n pijpje waar hij een filtersigaret in deed. Als hij de sigaret op had gerookt, maakte hij het pijpje altijd schoon aan een pijp van zijn lange onderbroek. Ik vond dat wel zo vies’. Ilse schoot in de lach.

‘Zou hij trouwens nog leven, meneer Geurtsen‘, vroeg Milou zich af.