‘Wat heb je nu weer gedaan?’ riep Elsbeth vol verbazing uit.

Kort verhaal 4.

‘Wat heb je nu weer gedaan?’ riep Elsbeth vol verbazing uit.

‘Jochem, moet je nu iets zien hoe je eruit ziet’. Jochem, een paar dagen eerder vier jaar geworden, keek alsof hij van de prins geen kwaad wist.

Hij stond nog steeds op dezelfde plek in de kamer. Voor hem lagen de mooie blonde krullen waarvan hij er een aantal met de schaar had afgeknipt.

Och, wat vond ze dat zonde van die prachtige krullen. Krullen waar je een vinger door heen kon steken.

Hoe lang zou het geduurd hebben dat ze weg was geweest?

Nog geen tien minuten schatte ze. Heel even was ze naar de buurvrouw enkele huizen verder op in de straat gelopen om een pakje te brengen dat bij haar door de bezorger van Post.nl was afgegeven.

‘Mama, dan hoef jij mijn haar niet te knippen’, zei de kleine jongen waar ze eigenlijk nooit kwaad op kon worden ondanks het kattenkwaad dat hij regelmatig uithaalde.

Ergens, diep van binnen, moest ze er ook nog wel om lachen. Maar jammer van dat mooie koppie bleef het.

Ze veegde de krullen op en liet Jochem even in de spiegel kijken.

Hij sloeg een arm om haar heen en schrok van wat hij had gedaan. Een traan biggelde over zijn wangen.

Toen Jeroen ’s avonds zag wat Jochem had uitgespookt, was hij niet verbaasd.

Hij herinnerende zich maar al te goed wat zijn zoontje had gedaan toen ze de kamer van een nieuw behangetje hadden voorzien.

Jochem had niet alleen op het bord dat daarvoor bedoeld was een mooie tekening gemaakt maar was aan beide zijden van het bord  maar een stuk verder gegaan met de stiften op het behang.

‘Spinnenweb’, had hij met een onschuldig gezicht gezegd toen ze het zagen.