Liefdesproblemen.

‘Luister alsjeblieft voor één keer eens naar mij!’ zei Mirthe met een wanhopige blik in haar ogen tegen Joep toen ze naast hem op de bank zat en hij al weer druk met zijn mobiele telefoon aan het appen was.

‘Leg dat ding toch eens een keer weg.’ 

Voor de zoveelste keer had ze  ’s nachts geen oog dicht gedaan en nu wilde ze wel eens weten wat er met hem aan de hand was.

Ze kende haar vriend waar ze op de middelbare school al verliefd op geworden was en waarmee ze alweer een jaar of vijf samenwoonde nauwelijks terug.

Zo afstandelijk was hij de laatste tijd. Nergens had hij meer zin in, als de kinderen hem iets vroegen, reageerde hij er nauwelijks op.

Met weemoed dacht ze terug aan de tijd dat alles er heel anders aan toe ging, dat hij direct als hij thuis kwam aan het stoeien sloeg met de tweeling Jelle en Joost, 3 jaar oud alweer.

Vaak zaten ze vol ongeduld voor het raam op papa te wachten.

In plaats van op haar vraag te antwoorden, stond hij op en trok zijn jas aan.

Ze trilde op haar benen toen hij de deur achter zich dicht trok.

‘Klootzak’, riep ze hem na.

Na een paar uur kwam hij terug. Eindelijk kwam het hoge woord eruit.

Op de zaak was hij verliefd geworden op een vrouwelijke collega ; na een tijdje had hij ingezien dat het zo niet door kon gaan maar ze bleef hem lastigvallen en had gedreigd het Mirthe te vertellen.

In de kroeg had hij haar voor de keus gesteld er mee te stoppen of dat hij anders de politie inschakelde. Woedend had ze haar tas gepakt en hem ermee in het gezicht geslagen.

‘Het lijkt mij  het beste dat ik een tijdje bij mijn broer intrek’, zei Joep.
‘Ja, misschien is het wel beter dat we  een poosje uit elkaar gaan’ , antwoordde Mirthe met tranen in de ogen.