Oliebollen, kniepertjes en appelflappen.
‘Het stinkt hier, ‘ zeg
ik lachend als ik de keuken binnen kom.
Carolien en mijn
jongste dochter kijken me aan met een gezicht van ’ dat kan niet’. Het hele
aanrecht is bezaaid met allerlei spullen om oliebollen en appelflappen te
bakken.
Als het beslag klaar is
en voldoende is gerezen, wordt de friteuse die onder de afzuigkap staat met
zonnebloemolie gevuld en op de juiste
temperatuur gebracht .
Al snel verdwijnt de
ene na de andere schep beslag in de hete olie en even later liggen de eerste
oliebollen met een mooie kleur op de schaal.
‘Het stinkt hier echt‘,
zeg ik nog een keer. ’Naar azijn’.
Onze oudste twee
kleinkinderen zijn met hun moeder meegekomen die eerst ‘ouwe oma‘ zoals ze haar
noemen had opgehaald uit het verzorgingshuis.
De oudste van de twee kleinkinderen
was meegekomen om’ kniepertjes’ bij oma te maken maar al snel zaten ze alle
beide naast ‘ouwe oma‘ aan de keuken tafel.
Ouwe oma deed alsof ze
de krant las en het ‘kniepertjes’ maken werd door de kleinkinderen aan oma en
mijn dochter overgelaten.
Er werd druk gekleurd
en geplakt en ook Luvabella werd niet aan haar lot overgelaten. ‘Ouwe oma’ is onder de indruk van wat zo’n pop tegenwoordig
allemaal kan en kijkt er vol bewondering naar.
‘Mooi hé,’ zegt ze
terwijl ik vanachter mijn computer op kijk.
Terwijl de oliebollen
nog warm zijn, moeten wij de eerste oliebollen proeven terwijl er driftig wordt
door gebakken.
‘Smaken ze? ’ klinkt
het vragend.
Ja, de smaak is niet
verkeerd ondanks dat ze nog warm zijn.
Toen onze oudste
kleindochter eerder op de dag, halverwege de ochtend, de kamer binnen kwam, liep ze naar mij toe en zei : ‘Opa
ik heb weer een wiebeltand.’
Twee tellen later keek
ik in het bekkie waar bovenin al heel wat melktanden waren verdwenen. Breed
lachend keek ze me aan en bewoog de losse tand heen en weer.
Een half uur later liep
ze naar haar moeder en liet trots zien dat er weer een tand uitwas. De tand
moest bewaard worden voor de tanden fee.
Ook de ‘kniepertjes‘ waren
inmiddels klaar om geproefd te worden.
Opa sloeg dit keer over. Opa is meer van de oliebollen en de appelflappen.
Terwijl ‘ouwe oma‘
inmiddels druk aan het lepelen is met haar oudejaarsborrel - advokaat met een
flinke dot slagroom- krijg ik de eerste appelflap om te proeven. Ook die is
warm, net als de oliebol, eerder op deze dag maar wel lekker.
Eerder dan verwacht is
de klus geklaard. Als alles de komende dagen op gegeten moet worden , zullen er
wel de nodige pondjes bijkomen. Een kniesoor die daar op de let in deze dagen.
Ik wens iedereen een
heel mooi jaar. Liefde, gezondheid en veel plezier toegewenst in het nieuwe
jaar.
Reacties
Een reactie posten