Oliebollen, kniepertjes en appelflappen.

‘Het stinkt hier, ‘ zeg ik lachend als ik de keuken binnen kom.

Carolien en mijn jongste dochter kijken me aan met een gezicht van ’ dat kan niet’. Het hele aanrecht is bezaaid met allerlei spullen om oliebollen en appelflappen te bakken.

Als het beslag klaar is en voldoende is gerezen, wordt de friteuse die onder de afzuigkap staat met zonnebloemolie  gevuld en op de juiste temperatuur gebracht .

Al snel verdwijnt de ene na de andere schep beslag in de hete olie en even later liggen de eerste oliebollen met een mooie kleur op de schaal.

‘Het stinkt hier echt‘, zeg ik nog een keer. ’Naar azijn’.

Onze oudste twee kleinkinderen zijn met hun moeder meegekomen die eerst ‘ouwe oma‘ zoals ze haar noemen had opgehaald uit het verzorgingshuis.

De oudste van de twee kleinkinderen was meegekomen om’ kniepertjes’ bij oma te maken maar al snel zaten ze alle beide naast ‘ouwe oma‘ aan de keuken tafel.

Ouwe oma deed alsof ze de krant las en het ‘kniepertjes’ maken werd door de kleinkinderen aan oma en mijn dochter overgelaten.

Er werd druk gekleurd en geplakt en ook Luvabella werd niet aan haar lot overgelaten. ‘Ouwe oma’ is  onder de indruk van wat zo’n pop tegenwoordig allemaal kan en kijkt er vol bewondering naar.

‘Mooi hé,’ zegt ze terwijl ik vanachter mijn computer op kijk.

Terwijl de oliebollen nog warm zijn, moeten wij de eerste oliebollen proeven terwijl er driftig wordt door gebakken.

‘Smaken ze? ’ klinkt het vragend.

Ja, de smaak is niet verkeerd ondanks dat ze nog warm zijn.

Toen onze oudste kleindochter eerder op de dag, halverwege de ochtend, de kamer  binnen kwam, liep ze naar mij toe en zei : ‘Opa ik heb weer een wiebeltand.’

Twee tellen later keek ik in het bekkie waar bovenin al heel wat melktanden waren verdwenen. Breed lachend keek ze me aan en bewoog de losse tand heen en weer.

Een half uur later liep ze naar haar moeder en liet trots zien dat er weer een tand uitwas. De tand moest bewaard worden voor de tanden fee.

Ook de ‘kniepertjes‘ waren  inmiddels klaar om geproefd te worden. Opa sloeg dit keer over. Opa is meer van de oliebollen en de appelflappen.

Terwijl ‘ouwe oma‘ inmiddels druk aan het lepelen is met haar oudejaarsborrel - advokaat met een flinke dot slagroom- krijg ik de eerste appelflap om te proeven. Ook die is warm, net als de oliebol, eerder op deze dag maar wel lekker.

Eerder dan verwacht is de klus geklaard. Als alles de komende dagen op gegeten moet worden , zullen er wel de nodige pondjes bijkomen. Een kniesoor die daar op de let in deze dagen.

Ik wens iedereen een heel mooi jaar. Liefde, gezondheid en veel plezier toegewenst in het nieuwe jaar.

2019: Waar we heen gaan…… Rutte en Trump zullen wel zien. Een vooruit blik .

Waar gaan we heen in het nieuwe jaar? Dat heb ik mij de afgelopen tijd regelmatig afgevraagd.

Sinds een kleine twee jaar wordt één van machtigste landen in de wereld bestuurd door een idioot waarbij het elke dag de vraag is: waar zal hij nu weer mee komen.

Deze mafkees kreeg het voor elkaar dat binnen twee jaar de helft van zijn regering zelf besloot ermee te kappen of werd door hem de laan uitgestuurd.

Het is te hopen dat Trump de komende dagen tot inkeer komt en besluit de Amerikaanse troepen niet uit Syrië  en Afghanistan terug te trekken.

Zouden er in zijn bovenkamer niet een paar grijze cellen zijn die hem doen inzien welke gevolgen het terug trekken van die troepen voor de wereld kan hebben?

Ik denk niet dat aanklager Mueller met zijn onderzoek Trump ten val kan brengen maar ik hoop natuurlijk van harte het tegenovergestelde ; om hem ten val te brengen heeft hij de steun van de Republikeinen nodig maar die zullen deze slippendrager van Poetin ongetwijfeld knarsetandend in het zadel houden.

Ook in ons eigen mooie land kan het zomaar een ‘heet’ voorjaar worden.

De afgelopen dagen werden we in de kranten en op TV lekker gemaakt met de bedragen die de meeste mensen volgend jaar erbij zullen krijgen.

Ik geloof er echter geen biet van. Er zal wel meer geld binnenkomen maar waarschijnlijk nog meer geld uitgaan!

Wat te denken van de BTW verhoging op alledaagse goederen en dingen, de ziektekosten verhoging, de energiekosten stijging van honderden euro’s etc, etc.

En niet te vergeten wat er de komende jaren allemaal aan kosten op ons afkomt. Aan klimaatkosten.

Rutte c.s zal in het voorjaar wel ten val komen na de Provinciale verkiezingen en Rutte zal wel verdwijnen naar Brussel.

Echt verheugen doe ik mij  hier niet op ( alhoewel ik echt geen fan ben van de club van lachebekje Rutte)want ik moet maar afwachten of er straks in het steeds maar meer versplinterde kiezers landschap er een kabinet met een werkbare meerderheid gevormd kan worden.

Teer vaasje. Een blogje naar aanleiding van het stuk van Rutte vandaag in het Algemeen Dagblad.

Teer vaasje.

Een kat in het nauw maakt rare sprongen . Daarmee kun je Rutte momenteel het beste vergelijken.

Toen ik het stuk vanmorgen in het Algemeen Dagblad las, dacht ik Rutte heeft vast voor hij het stuk schreef de opiniepeilingen van de afgelopen tijd ook  bekeken en gezien dat zijn gammele kabinet, diep verdeeld over het klimaat, nog maar 50 van de 76 zetels overheeft. De schrik zit dan natuurlijk goed in de benen met de Provinciale Staten verkiezingen in maart a.s. op komst.

Als ik de opinie peilingen moet geloven, wordt de VVD voor een groot deel leeg gevreten door de partij van die gast die afgelopen zomer nog naakt bij het  zwembad lag en de andere kamer leden maar minkukels vindt omdat ze niet van klassieke muziek houden.

Daarom moet ‘ het volk‘ natuurlijk gewaarschuwd worden. Maar kijkend naar wat Rutte zelf heeft aangericht de afgelopen jaren was het beter geweest dat hij het stuk niet had geschreven.

’Het volk’ kan dan wel dom zijn in zijn ogen, maar is hopelijk niet zo dom dat ze weer in zijn leugens trappen bij de komende verkiezingen .

Rutte heeft het vaasje al lang geleden kapot geknepen toen hij de democratie uitholde, de multinationals bevoordeelde, de pensioenen uitkneep, de zorg de vernieling in hielp .... en vele andere beloften niet nakwam.

In het stuk vergelijkt hij kamer leden van andere partijen met schreeuwende vaders langs de voetballijn. Ik dacht, Mark , kijk eens naar je zelf en in jouw directe omgeving.

Hoelang is het geleden dat jij nog‘ pleur op ‘in de kamer riep en Dijkhoff de meest idiote proefballonnen op liet.

Rutte’s motto begint veel te lijken op:

Een dag niet gelogen, is een dag niet geleefd. 

Mocht je dit laatste niet geloven, let dan maar eens op wat er gebeurt na de komende verkiezingen.Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Het zou mij niet verbazen dat hij volgend jaar zijn toevlucht in Brussel zoekt om Juncker of Tusk op te volgen hetgeen hij nu in alle toonaarden ontkent. 

Ps,

Met dit blogje wil ik zeker geen lans breken voor de overige rechtse partijen, in tegendeel zelfs maar ook zonder die partijen zijn er genoeg fatsoenlijke partijen waar ik mijn stem wel aan zou kunnen geven.

Vluchten kan niet meer. Een actueel gedicht over klimaat verandering en de gevolgen als we er niets aan doen

Vluchten kan niet meer

Na jaren van discussiëren

kwam er eindelijk in 2015 een  akkoord tussen de hoge heren

Klimatologen hadden al tijden beweerd

dat het tij moest worden gekeerd

Onze aarde dreigt meerdere graden op te warmen

Met grote gevolgen, met name voor de armen.

Smeltende ijskappen, stijgende zeeën en gebieden die overstromen

een klimaatverandering die door sommigen nog steeds niet serieus wordt genomen

Door het stijgen van de CO₂ concentratie in de atmosfeer

hebben we over een tijd geen koraalriffen meer.

Oprukkende woestijnen, dieren en planten die dreigen uit te sterven

Mensen, stop met onze planeet nog langer te bederven.

Als nu niet de juiste besluiten worden genomen

Zullen velen, uit laag gelegen landen, onze kant opkomen

Kwalijk zullen we het hen  niet kunnen nemen

Ieder mens heeft immers recht op leven.

Gedichten over verwondering, hoop, een mooie dag , blijdschap door een kleinkind, en over dementie

Vandaag geen kort verhaal  of blog maar een selectie uit de gedichten die ik schreef.

1.   Verwondering. Naar mate ik ouder werd, ben ik weer met hele andere ogen naar de  wereld om mij heen gaan kijken.

Verwondering

Soms zie je iets

wat je vroeger nooit zag

Niet dat het er niet was

het is er zelfs altijd al geweest

Nee, het is geen kwestie van

een helder moment

maar iemand

die de schoonheid van de schepping herkent

Elke dag gaat de zon weer onder

het kleuren palet aan de horizon is wat ik dan bewonder

2, Hoop. Het gaat over iemand die ernstig ziek is  en de hoop dat de rust in het hoofd terugkomt.

 

Hoop

·

·

In het jaargetijde
dat het soms stormt
Is ze gaan liggen
de storm in ons hoofd

Hoop heeft de angst verdreven
die hoop is de zuurstof die doet verder leven
De draad van het leven weer oppakken
voor zover dat kan

De toekomst
tegemoet
hopend
dat de storm
in onze hoofden
nooit weer zal aanwakkeren
tot orkaankracht

3.It’s a beautiful day. Lekker in het gras liggen en genieten van een mooie dag, 

It’s a beautiful day.

Liggend in de zon stroomt mijn hoofd vol met gedachten

lang waren de afgelopen dagen, kort de zwoele nachten.

De wind streelt langzaam mijn blote lichaam

in de verte hoor ik weer de kerkklok slaan.

Je hoort het gras bijna groeien

in de weiden die binnenkort weer vol staan met rondbonte koeien.

Genietend van een mooi boek en een koel glas bier

wil ik nog wel weken liggen hier.

De radio staat zachtjes aan op twee

uit de luidsprekers klinkt U2 met It’s a beautiful day.

Zo’n dag waarvan je hoopt dat er geen eind aan zal komen

Helaas bestaat zo’n dag alleen in mijn dromen.

4.Jij. Blij zijn door de komst van een kleinkind  als je in de ellende zit en het kleine kind zich zien ontwikkelen.

Jij

Maakte me blij

door jouw komst

even alle ellende vergeten

Vraag me niet waarom

Jouw eerste lach

die ik nooit meer zal vergeten

Zoals een vlinder zich ontpopt

en wegvliegt met haar prachtige vleugels

brak jij jouw moeders vliezen

het leven tegemoet

3 jaar later

ben jij zo mooi

Zo mooi onbevangen en elke dag blij

Jij bent als de mooiste vlinder

die neerstrijkt in mijn tuin.

5. Oud en dement. De trieste kant van het ouder worden, mensen niet meer herkennen, on uit gesproken dingen.

Oud en dement

Verwaterde ogen

blinken in een door de jaren getekend gezicht

Een vage blik

een blik van herkenning

Herinneringen

dringen als flarden laaghangende mist

de lege plekken in het denken binnen

Jaren verloren

worstelen met de tijd

jaren niet meer in te halen

Verwaterde ogen

ogen die meer zeggen dan onuitgesproken woorden

Eenzaamheid,

eenzaamheid die kent geen tijd.

Positieve veranderingen in het jonge leven van Jochem waarin zijn agressieve vader die hem altijd kleineerde plotseling overleed (kort verhaal).

Positieve veranderingen.

Vijf jaar geleden veranderde zijn leven drastisch. Jochem was net een paar dagen ervoor vijftien jaar geworden toen zijn vader plotseling in zijn slaap overleed. Eerst overheerste de paniek, hoe nu verder maar algauw brak de zon door in het leven van Jochem, zijn moeder en zijn drie zusjes. Ze waren zelfs opgelucht, eindelijk was aan alle ellende een eind gekomen.

 Jarenlang had Bert hun leven getiranniseerd. Vaak was hij dronken en sloeg hij de boel kort en klein.

Was zijn vader een keer nuchter dan werd Jochem, vaak in het bijzijn van anderen, gekleineerd omdat hij minder goed kon leren dan zijn vader graag gehad had. Jochem kon in de ogen van zijn vader weinig goeds doen.

Zelf had zijn vader een goed lopend bedrijf gehad maar door de economische crisis was het bedrijf steeds verder in de problemen gekomen en was Bert steeds meer gaan drinken. Uiteindelijk ging het bedrijf letterlijke en figuurlijk op de fles.

Vanaf de dag dat Bert was overleden, zag Martha, de moeder van Jochem hem veranderen. Van een stille, teruggetrokken jongen werd hij vrolijker en nam in vele dingen het voortouw.

Martha, die de handen vol had aan haar drie puberende dochters, had het gevoel weer ‘een man’ in huis te hebben. Klusjes die al jarenlang waren blijven liggen, werden aangepakt door Jochem samen met zijn vrienden.

Ze kwamen  algauw na het overlijden van Bert weer met plezier bij haar thuis. De sfeer in huis was honderdtachtig graden veranderd.

Ook het leren ging Jochem opeens een stuk gemakkelijker af. Zelfs een HBO opleiding in de verpleging leek tot zijn mogelijkheden te gaan behoren. 

Martha wist alleen nog niet hoe ze alle eindjes dan aan elkaar moest knopen.

Maar ook daar had Jochem zelf voor de oplossing gezorgd door wekelijks meer uren te maken in de supermarkt.

Van een puber met pukkels en een beginnende vlasbaard was hij in een aantal jaren veranderd in een jongen met zelfvertrouwen. Martha was trots op haar jongen.

Op een avond, vlak voordat hij naar bed ging, had hij naast haar zittend op de bank een pasfoto uit zijn portemonnee gehaald.

‘Kijk mam, dit is Eva. Mijn vriendin.‘  Tranen welden op in de ogen van zijn moeder. ‘Waarom huil je mam?‘, vroeg hij.

Ze reageerde niet. Jochem was echt een man geworden.

Yes, Sarah, één van mijn verhalen die ik schreef voor de Korte Verhalen Challenge van November van Judith van Helden is uitgekozen om binnenkort gepubliceerd te worden op haar website.

 Blij en gemotiveerd.

Vanmorgen had ik een mooi bericht in mijn email box. Uit alle verhalen die de schrijfster heeft binnen gekregen,en het waren er veel meer dan verwacht, voor de Korte Verhalen Challenge  van November wordt  één van de korte verhalen die ik heb geschreven gepubliceerd op de website van de schrijfster Judith van Helden . Het korte verhaal Sarah. Eén van de acht en twintig verhalen die ook te lezen waren op mijn blog.

In de email die ze mij schreef stond dat ze genoten had van alle korte verhalen die ik geschreven had. Ze brachten een glimlach op haar gezicht. 

Volgens haar hadden veel verhalen hadden iets ontroerends of ontwapenends in zich, dat subtiel werd  weergegeven. De feedback die ik van haar heb gekregen  op de verhalen was heel positief.

De verhalen waren professioneel overgekomen bij  haar met oog voor detail. Slechts op twee van de achtentwintig verhalen, had ze een paar opmerkingen over kleine details in die twee verhalen. Dit opent perspectief voor mijn hobby Schrijven.