Macedonië…… ik kom ooit terug!

Meestal begint het  tegen eind januari al wel te kriebelen waar we in de zomer op vakantie naar toe zullen gaan. Ook dit jaar was dat niet anders, al was het wel afhankelijk van hoe het met mijn rug zou gaan. 

En juist in die periode werd het er niet beter op. En tweede spuit in de rug zou voor verbetering moeten zorgen.

Madeira, alle Canarische eilanden op Fuerteventura na hadden we al een of meerdere keren bezocht. De Azoren dan, stelde ik nog voor maar Carolien wilde iets anders.

Zoals eerder verteld in een blog kwamen we na een zoektocht op het internet bij Macedonië  terecht.

Hoewel de rug me op dat moment in de steek liet, boekten we onze reis. Met annuleringsverzekering!

De tweede spuit kreeg ik begin februari maar gaf geen verbetering, integendeel. Na een tijdje kregen we er een zwaar hoofd in of onze vakantie überhaupt wel door zou kunnen gaan begin juni.

In april werd een nieuwe Mri scan gemaakt en de uitkomst van bezoeken aan de neuroloog was dat een ruggenprik  op de plek waar de grootste vernauwingen zaten de enige mogelijkheid was om een zware operatie aan de rug te ontlopen.

Eenmaal op de OK wilde de anesthesiste de prik niet op die plek geven vanwege het risico om zenuwen te raken. Na lang overleg ging de prik er in en….. godzijdank ging het goed.

Het ging zelfs zo goed  dat ik weer langer kon lopen en mijn tuin kon onderhouden. Onvoorstelbaar het verschil  in pijn voor en na de prik!

De vakantie lonkte.

 

In een paar blogjes hiervoor heb ik al het nodige verteld over uitstapjes tijdens onze vakantie in Macedonië.

Hoe het in werkelijkheid is in een land dat pas in 1991 onafhankelijk werd, ontdek je pas als je er bent.

Zoals gezegd zaten we zo’n vijf kilometer af van Orhid in een hotel in de bergen met een geweldig uitzicht over het meer van Orhid en uitzicht op de stad.

We hadden half pension geboekt maar hadden daar achteraf wel spijt van want in Orhid zijn heel veel mooie plekken waar je voor weinig geld uitstekend kunt eten. Het was een les voor een volgende keer.

Toch zouden we een volgende keer wel weer voor hetzelfde hotel kiezen vanwege het uitzicht op het meer en de stad Orhid. Bovendien loop je in een uur naar het centrum van Orhid!

Ja, ook in onze vakantie ging het boven verwachting met mijn rug. Lopend naar Orhid rusten we  af en toe wel onderweg maar de pijn bleef grotendeels achterwege.

Wil je niet lopen, dan rijden er genoeg taxi’s die je voor een paar euro naar de stad rijden.

Openbaar vervoer is er wel maar een bus die op tijd rijdt zoals bij ons kennen ze niet. Je gaat aan de weg staan wachten tot een bus komt en steekt een hand op.

Verwacht ook geen groot winkelcentrum in Orhid want dat is er niet.

Ook zie je op menige plek groot verschil in welstand. Prachtige gebouwen en daarnaast kan zomaar een bouwval staan.

Ook zagen we  al jaren leegstaande hotels uit de tijd van het communisme,

maar het land is vol in opbouw en de mensen zijn heel vriendelijk.

Geen massa toerisme en geen opdringerig gedrag van mensen die je van alles willen verkopen. Hooguit iemand die vraagt of je een tochtje in zijn kleine bootje op het meer wilt maken.

Als je eenmaal in die omgeving geweest bent, weet je dat Orhid en het meer van Orhid niet voor niets op de werelderfgoedlijst van Unesco staan.

Een ding is zeker, we komen er zeker nog een keer terug want we hebben nog slechts een klein deel van het land gezien.