Angstige momenten (deel4) - Slot. Lees in dit lange blog wat Julia in een paar dagen allemaal meemaakte en hoe het uiteindelijk met haar en Tim afliep..

Een moment dacht ze aan vluchten maar toen ze opgekrabbeld was, pakte hij haar vast en sleepte haar naar de stoel waarin hij kort daarvoor gezeten had. Ze spuugde hem in het gezicht en schopte met alle macht die ze in haar had van zich af maar hij was veel sterker. Toen hij haar handen wilde vastbinden met een touw, slaagde ze er nog net in een flinke haal over zijn gezicht te geven. ‘Vuile teringlijder, ‘ zei ze terwijl ze hem minachtend aankeek.

’ Wat moet je hier in dit huis? Een huis dat helemaal niet van jou is. Lazer op, vlucht nu het nog kan.’

De man deed de capuchon van zijn hoofd en zette de bril af. Toen zag ze pas dat hij een lap voor het rechter oog had. Hij kwam met zijn gezicht vlak voor haar en toen zag ze dat hij met een oog grijnsde. ‘ Een ongelukje,‘ zei hij.  ’Enkele jaren geleden heb ik een oog moeten missen door die rotjongens die mij altijd pesten. Tijdens oudejaarsnacht ontplofte illegaal vuurwerk vlak voor mijn gezicht. Het scheelde niet veel of ik had het andere oog ook moeten missen.’

Hij ging tegenover haar zitten en scheen haar met een zaklantaarn in het gezicht. Nu zag ze hem pas goed. Ze schatte hem op een jaar of veertig.

Toen hij even wegliep om een glas water te pakken, zag ze dat hij moeilijk liep. Hij hinkte.

De man ging weer tegenover haar zitten en vroeg Julia of ze ook in ‘het vak‘ zat. ‘Welk vak?‘ vroeg ze op een manier alsof ze het niet begreep.

’In de prostitutie,’ zei hij op een manier waarvan ze niet wist wat ze er van moest denken. ‘Ben je geen hoer, soms?‘ vroeg hij terwijl hij met zijn hand haar jurk een eind omhoog schoof. ’Blijf met die rotpoten van mij af, ’ schreeuwde ze. ‘Rustig meisje,‘ grinnikte hij  ‘ ik ben hier de baas.’ Ze besefte  dat ze maar beter niet zoveel meer kon zeggen nu Tim er nog niet was.

Het was haar opgevallen dat hij niet alleen een oog miste maar ook twee vingers aan zijn rechter hand. De ringvinger en de pink. Op de plek ervan zaten alleen nog maar twee korte stompjes. Een rilling ging over haar rug.

‘Ben je hier alleen of komt die pooier van jou ook nog?’ vroeg hij.

‘Waar heb je het in hemelsnaam over en wie ben jij eigenlijk wel?’ vroeg ze omdat ze hem helemaal zat was.

De man liep nog een keer naar buiten en toen hij weer binnenkwam , pakte hij haar vast en zei: ‘ we gaan naar boven.‘  Hij duwde haar voor zich uit de trap op., af en toe schopte ze achteruit om hem proberen te raken en uit zijn evenwicht te brengen. Het lukte niet.

Hij zette haar in de schommelstoel bij het raam, deed een touw om haar benen en plakband op haar mond. Ze hoorde dat hij de deur op slot draaide en even later de trap afliep.

Ze probeerde haar handen en voeten los te wurmen maar het touw kwam niet losser te zitten. Met haar voeten op de grond probeerde ze de stoel dichter bij het raam te krijgen zodat ze misschien op enige manier Tim kon waarschuwen. Cm na cm schoof de stoel dichter naar het raam.

Wakker blijven, wakker blijven schoot er door haar hoofd. Zolang zou het toch niet meer kunnen duren voordat Tim zou komen.

Af en toe dreigde ze even in slaap te vallen. Voor haar gevoel zat ze al weer een paar uur in de zolderkamer  toen ze heel in de verte het licht van twee koplampen zag. Steeds dichter kwam de auto dichterbij en stopte naast haar auto. ’Tim, kijk uit, ’ wilde ze wel gillen maar ze kwam niet verder dan een gesmoord ‘mmm.‘

Tim had verwacht dat Julia wel naar buiten zou komen rennen, maar toen dat niet gebeurde en hij zag dat er geen licht brandde in het huis van zijn opa voelde hij dat er wat met haar aan de hand was. Uit voorzorg nam hij zijn honkbalknuppel, die hij altijd achter in zijn auto had liggen mee toen hij uit de auto stapte.

Hij wist nog uit de tijd dat hij als kind bij Pake en Beppe logeerde, dat er nog een pad door het bos liep waardoor hij ook achter het huis kon komen. Julia zag hem vanuit het raam het bos in lopen.

Op het moment dat ze hem niet meer kon zien, voelde ze iets langs haar been omhoog kruipen. Ze durfde niet te kijken maar opeens merkte ze dat het hier niet bij bleef. Ook op haar andere been kroop wat omhoog. Het gekriebel op haar benen dwong haar ongewild toch te kijken. Ze wilde gillen en weglopen maar de tape op haar mond  en het touw om haar benen belette dat.

Om haar stoel krioelde het van de muizen. Sommige zaten al op de hoge leuning van de schommelstoel en deden verwoede pogingen om achter in haar jas te kruipen. Tim, Tim help me , ging er door haar hoofd. Met tranen in haar ogen keek ze naar buiten. Tim zag ze nergens meer.

Opeens hoorde ze  een harde plof beneden, net of er iets viel. Gespannen luisterde ze naar het gestommel beneden, er werd geschoven met een stoel. Daarna werd het stil, veel te stil naar haar zin. Waar bleef Tim?

Toen Tim niet kwam, vreesde ze dat hem iets overkomen was. Ze liet de tranen de vrije loop en alles wat er die dag gebeurd was, kwam in haar gedachten weer voorbij. Slapen lukte haar niet en haar gedachten dwaalden af naar de tijd dat ze Tim, haar jeugdliefde, na jaren weer ontmoet had op het strand in de Algarve, druk in de weer met zijn surfplank.

Ze had met haar beste vriendin, Milou, op het strand in de zon liggen bakken, was even opgestaan en had de zee en het strand afgetuurd om te zien of ze nog een bekende zag. Ze wist zich nog goed te herinneren dat ze Milou wakker had gemaakt, die na weer een korte nacht, in slaap gevallen was.

‘He Milou, moet je eens even daar kijken. Vergis ik me of is het Tim Albeda die ik daar met zijn gespierde lichaam in het water zie staan? had ze met opwinding in haar stem gezegd.

Milou was rechtop gaan zitten en had geleken in de richting waar Julia gedacht had haar oude vriendje te zien. Milou had getwijfeld ’ Ik weet het niet. Had hij vroeger niet veel langer haar? Kom op, dan lopen we er even naar toe.’

Julia was het strand op gerend omdat ze bijna zeker wist na lange tijd haar jeugdliefde weer te zien.

‘Wacht even,’  had Milou haar na geroepen .‘Ik wil ook mee.’

Op een meter of vijftig afstand wist Julia het zeker dat het Tim was. Alleen had hij nu mooie blonde korte krullen.

‘ Tim,’ had ze geschreeuwd naar de jongen die in de branding stond.

Meteen had hij Julia ook weer herkend. ‘ Hoi Juul, wat doe jij hier. Zit je niet in Zuid Frankrijk,’ had hij gezegd.

‘Nee joh, die tijd is gelukkig voorbij. ‘Zullen we even naar die strandtent lopen, ik ben blij jou weer te zien en we hebben heel wat bij te kletsen. Ik heb jou al die jaren gemist’

In die vakantie, nu, ongeveer 2,5 jaar geleden, bloeide de liefde tussen Tim en Julia weer helemaal op.

Het was allang weer licht geworden toen Julia gestommel op de trap hoorde.

De deur ging open en de man met de lap voor het oog liep naar haar toe.            ‘Lekker geslapen,’ zei hij met een grijns op zijn gezicht.

‘Er zit geloof ik iemand  beneden op jou te wachten. Hij dacht mij te slim af te zijn maar ik ken dit bos op mijn duim. Ik kom hier al jaren en was vroeger kind aan huis. Jarenlang heb ik de oude Albeda geholpen met het opknappen van zijn zeilboot en onderhield ik hier de tuin. Nu het huis onbewoond is hebben stemmen in mijn hoofd mij van hogerhand opdracht gegeven dit huis te gebruiken om drugsverslaafden en prostituees aan hun rust te laten komen.’ Julia wilde hem wel vermoorden, zo voelde het van binnen.

Eindelijk maakte hij het touw om haar benen los en haalde de tape van haar mond.

‘Smeerlap,‘ zei ze ’ wat heb je met Tim gedaan? ’ ‘ Dat zal  je zo wel zien, naar beneden.‘ Hij pakte haar ruw beet en duwde haar voor zich uit de trap af.

In de kamer zat Tim vastgebonden op een stoel en met tape voor zijn mond geplakt. ’Tim,’ zei ze ‘ wat heeft die idioot met jou gedaan,‘  toen ze het bloed zag dat door het verband kwam dat om zijn hoofd zat.

Tim probeerde zich los te wrikken maar het touw om zijn handen en benen zat nog te strak.

De man bond Julia weer vast in de stoel waarin ze eerder vastgebonden gezeten had, haalde de tape van Tim’ s mond en ging bij hun zitten.

’Vertel me nu eerst maar eens wie jullie zijn en wat jullie hier komen doen hier’ 

‘Denk maar niet dat je hier mee wegkomt,’ zei Tim. ‘ Ik ken jou ergens van. Er schiet mij iets te binnen. Jij bent gekke Jelle, de dorpsgek die door iedereen uitgelachen en gepest werd. Alleen Pake had medelijden met jou en nam jou vaak in bescherming. Volgens mij heb jij op de lagere school nog bij hem in de klas gezeten. Als Pake wist dat jij ons hier vasthield, dan had je hier geen toekomst meer.’

Gekke Jelle reageerde er niet op maar liep weg naar de schuur waar vroeger altijd de zeilboot lag opgeslagen in de winter. ‘ Ik moet nog even wat doen‘, zei hij toen hij wegliep.

Onderwijl probeerde Tim het touw van zijn handen en voeten los te krijgen. Het duurde nogal een tijd voordat Tim de achterdeur weer open hoorde gaan en gekke Jelle binnenkwam. Tim voelde dat het touw om zijn voeten al een stuk losser zat en ook bij zijn polsen voelde hij wat ruimte.

Julia probeerde iets te bedenken waar ze Jelle mee af kon leiden.

’Is het lang geleden dat je een vrouw bloot hebt gezien, ’ zei ze. Gekke Jelle  kon opeens niet meer uit zijn woorden komen en begon te hakkelen : ‘Mag ik naar jou kijken. En aanraken?’ Tim begreep onmiddellijk wat Juul’ s plan was.

’ Je zult eerst mijn handen moesten losmaken, Jelle, ’ zei Julia.

Gekke Jelle  ging voor haar staan met de rug naar Tim toe en wist niet hoe snel hij de handen van Julia los moet maken.

‘Eerst jouw broek uit,’ commandeerde ze hem met vastberaden stem. Hij bukte zich om zijn schoenen uit te doen en Julia zag dat Tim druk bezig was de touwen om zijn polsen los te krijgen.

Op het moment dat Jelle zijn broek uit had, had Tim zich bevrijd van de touwen om zijn polsen en benen en dook op Jelle. Met een paar flinke klappen sloeg hij Jelle bewusteloos.

‘Pff,‘ zei  Juul met een zucht van opluchting dat alles voorbij was. ‘Het had niet veel langer moeten duren.’

Tim maakte de touwen om de polsen van Juul los, gaf haar een lange kus en hield haar een tijd in de armen.

Op het moment dat gekke Jelle tekenen gaf dat hij weer bij bewustzijn kwam, pakte Tim het touw en bond het stevig vast om zijn polsen en benen.

Tim pakte zijn mobiele telefoon en belde de politie in Sneek. Na een kwartier kwam de politie en nam Jelle mee voor een eerste verhoor in het plaatselijke politiebureau.

Tim en Julia keken elkaar aan en zeiden beiden op hetzelfde moment ‘Waar zijn we in terechtgekomen.’

Nadat ze in het centrum van Sneek wat gegeten hadden, reden ze terug naar het oude huis van Pake en Beppe.

Ze liepen het hele huis nog eens door en zagen toen pas de donkere vlekken in het vloerkleed. Het was donkerrood, het leek wel bloed dat er al tijden inzat. Ze schrokken toen ze het zagen. ‘Was het echt bloed? Hoe kwam het daar en wanneer was het er in gekomen?

Toen Julia wilde vragen waarom die ene deur op de eerste verdieping op slot zat, pakte Tim Julia bij  de hand en zei : ‘Ik wil jou eerst de oude zeilboot laten zien . De boot moet nog in de schuur hierachter liggen.’  

Ze liepen de schuur binnen en de boot lag er. Even ging Tim erin zitten.

‘Als we hier komen wonen, ga ik hem in de toekomst in oude glorie herstellen.’   

Ze liepen verder door de schuur toen Tim opviel dat aan de ene kant van de schuur de tegels er wel leken uitgehaald en er op een amateuristische manier weer waren ingelegd. ‘ Hier is iets vreemds aan de hand. Juul, ik weet het zeker. Pake zou zo de tegels er zeker niet in willen hebben liggen. Je breekt je benen bijna als je erop loopt.’

Weer in de kamer zei Tim: ‘Juul, ik vertrouw het niet. De donkere rode vlekken in jet vloerkleed en de tegels in de schuur die er op zo’n slordige manier weer zijn ingelegd. Ik bel de politie weer.’  

Nog sneller als de eerste keer kwam de politie. Nu met twee auto’s.

Ze bekeken de vlekken in het vloerkleed en liepen de schuur in. Tim en Julia kwamen er vlak achteraan.

Met een schop die in de hoek van de schuur stond, begon een van de agenten onder de tegels te wroeten. Hij begon een gat te graven in de gele grond eronder en stootte toen op iets. ‘Er ligt hier iets hards maar om te weten wat het is zullen we verder moeten graven.’

‘Ruik jij het ook, Tim ?’ vroeg Julia. ‘Het stinkt hier, er hangt een rotte lucht.’ zei ze en ze hield de sjaal voor haar mond en neus.

Opeens kwam haar maag omhoog toen ze een half vergane arm onder het zand vandaan zag komen. Ze rende naar buiten en kotste alles weer uit wat ze een paar uur eerder had gegeten.

Ook de agenten gingen weer naar buiten. Hoe kwam het lijk daar en lagen er nog meer?  Ze deden de schuur weer op slot en spanden er grote linten omheen met ‘ verboden toegang ‘ erop.

De achterdeur werd provisorisch  dicht getimmerd en de hele omgeving van het huis werd afgezet.

Met een blik in de ogen van dat ze nog steeds niet geloofden wat ze gezien hadden, stapten Tim en Julia in de politie auto om op het bureau hun verhaal  te kunnen doen.

In de dagen erna gingen de opgravingen in de schuur verder en werden erin totaal drie lijken gevonden. Een man en twee vrouwen. Forensisch onderzoek moest uitwijzen wie de man en de twee vrouwen waren. Ook de vloerbedekking met de vlekken werd langdurig onderzocht.

Jelle, die voor vrijheidsberoving vast gezet werd, werd stevig ondervraagd over hetgeen de politie in huis en in de schuur had aangetroffen, maar liet niets los.

In de maanden erna werd duidelijk wie de slachtoffers waren. De man was een drugsverslaafde uit Sneek die sinds kort niet meer daar gezien was en de twee vrouwen hadden jaren in de prostitutie gewerkt.

Gekke Jelle, die al bijna weer vrijkwam werd opnieuw ondervraagd omdat DNA sporen van hem op de slachtoffers en op het vloerkleed waren aan getroffen.

Na lange verhoren had hij de politie verteld dat hij al lange tijd stemmen in zijn hoofd hoorde . Van hogerhand had hij opdracht gekregen deze mensen‘ rust’  te geven.

De rechter wilde hem veroordelen tot levenslang maar de verdediging vond dat hij eerst psychisch onderzocht moest worden. Hiermee ging de rechter akkoord.

Uit het psychische onderzoek kwam dat hij niet toerekeningsvatbaar was en werd gekke Jelle uiteindekijk veroordeeld tot TBS en dwangverpleging.

Tim en Julia besloten toch niet in het huis te gaan wonen. Ze kochten een mooie oude boerderij in de Achterhoek en gingen die verbouwen.