Feestje

Zondagochtend .Het is prachtig weer als we wakker worden ; de zon schijnt door het slaapkamer raam.” Het was een mooi feestje gisteren “”  zegt Carolien terwijl ik me langzaam omdraai. “”Ja, dat was het “ beaam ik. Langzaam dwalen de gedachten weer af naar de dag van gisteren.

Als we bij het restaurant aankomen waar ik mijn afscheidsfeestje geef zijn onze dochters met partner en kleinkinderen ook net aangekomen. “Hallo Opa “roept Maud  en lacht naar mij. Feest vandaag. We begroeten elkaar en gaan naar binnen. Binnen staan de cocktails al klaar. ” Welkom “zegt de serveerster en we toosten op een gezellig feestje.

Tegen vieren druppelen al spoedig de collega’s en oud collega’s  uit alle windstreken binnen.

Onze kinderen hebben een mooie mand gemaakt met o.a prachtige foto’s van Maud, Liss en Fiene en verder met alle dingen die ik de komende jaren bij vele activiteiten kan gaan gebruiken. Heel leuk.

Al spoedig is iedereen met elkaar in gesprek genietend van een lekker drankje. En dan is het zover. Of ik maar even naar voren wil komen. Ja, dat wil ik .

Eerst wordt Carolien, mijn steun en toeverlaat in alle tijden in de bloemetjes gezet .Een prachtig boeket siert nu  onze tafel. Mijn oud teamleider  staat klaar om een toespraak te houden. “Houd het kort “ had ik hem een week geleden gevraagd. Een leuke korte toespraak volgt met herinneringen en anekdotes uit mijn arbeidsverleden bij Akzo Nobel.

Tegen half zes begint de bediening om het koud en warm buffet klaar te zetten . Het ziet er goed uit . Als eerste mogen Carolien en ik beginnen. Er is genoeg vis dus ik geniet volop als visliefhebber. Het smaakt allemaal prima en een tweede en derde rondje volgen al gauw. Wat is het lekker!

En dan is het tijd voor een traditie bij een feestje met collega’s. Het traditionele lied  wordt aangekondigd en uit de schorre keeltjes klinkt een lied op de melodie van het dorp van Wim Sonneveld. Ze hebben er een mooi lied van gemaakt . Bedankt collega’s.

En dan is het tijd om de cadeau’s uit te pakken. Een bijna niet te tillen pak krijg ik als eerste. Een mooie fietsendrager . Kunnen we in de toekomst mooie fietstochtjes maken wat verder van huis.

De collega’s van de technische dienst hebben voor “handige” Harry een miniatuur RVS reactor nagemaakt . Prachtig. Een kostbare en mooie herinnering  aan vele jaren werk .

En dan is het tijd voor wat “huisvlijt “. Omdat ik op menig feestje al heb laten blijken dat ik wel een “jagermeistertje” lust ipv vele glazen bier  krijg ik van alle naaste collega’s  een klein flesje met een glaasje met hun wens voor mij daarop . Afwas bestendig. Leuk en lekker! Om hen niet te vergeten krijg ik een foto van hen . Een “crazy crowd of people “zoals een Italiaanse collega hen onlangs noemde . “Crazy” : ja maar ook wel gezellig al die jaren.

Na het buffet smulden we nog van allerlei ander lekkere dingen en toen was er : koffie . Aan een gezellig feestje was een eind gekomen.

Het is zondag zulk mooi weer dat ik besluit een wandeling rond ons dorp te maken na het ontbijt.

De laatste bladeren dwarrelen van de bomen en al lopend dwaal ik in gedachten af naar de dag van gisteren . Het was een leuk feestje waar we met plezier later op kunnen terugkijken.