De laatste loodjes,

En Harry ben je al aan het aftellen? Die vraag krijg je geregeld gesteld als mensen horen dat je aan de laatste weken van een bijna 45 jarig arbeidsverband bent begonnen. Ja ,natuurlijk ben ik al aan het aftellen .Er is zoveel veranderd in het werk en in mijn leven de laatste jaren. Wat te denken van procedures waarin elk potje met een chemisch goedje erin tot in alle details moeten worden gelabeld . Tientallen jaren ging het toch prima met een handgeschreven of getypt etiket erop. Of een procedure  waarbij alles opgeruimd moet zijn z.g.n. 5S .Ik noem het altijd S5 want je moet wel een beetje gestoord zijn wil je zoiets bedacht hebben. Jonge broekies die zelf nog amper wat gepresteerd hebben roepen om het hardst : hij is al jaren aan het afbouwen. “Grapje”.

Prive waren het moeilijke tijden door de ziekte die mijn lief helaas trof en ons jarenlang in spanning hield en houdt.

Blij dat het er nu bijna opzit ,ben ik druk bezig mijn archief te vernietigen. In gedachten komen de jaren, het werk  en collega’s waarmee je gewerkt hebt voorbij. Terwijl ik naar muziek uit de top 2000 luister verdwijnt weer een stapel gescheurde papieren in de container. Memories, veelal sweet memories. Voorbij komt de mooie periode rond 2001-2002 waarin ik voor mijn werk in Dobbs Ferry onder de rook van New York een tijdje aan het werk was en in de gelegenheid werd gesteld een aantal dagen prive in New York door te brengen . De  Twin Towers stonden er toen nog en ik zie de beelden nog voor mij hoog uitkijkend boven New York. Of  de periode in Toronto waar  we samen thuis bij een professor van de plaatselijke Universiteit aan het werk waren en plots een beertje in de achtertuin opdook . Onvergetelijk was het bezoek toen aan de Niagara watervallen. Zoiets is voor bijna al mijn collega’s in de huidige tijd niet meer weggelegd.

Gestaag tikt de tijd door en zo af en toe komt al een collega afscheid nemen die niet aanwezig kan zijn op mijn laatste werkdag .

Na donderdag  is het zover , nooit meer zo vroeg opstaan , nooit meer zoveel bakkies koffie drinken, nooit geen vieze chemische luchtjes meer inademen ,nooit geen onzinnige vergaderingen meer , nooit geen sappige koffieverhalen aanhoren meer .

Eerst op deze dag nog afscheid nemen van een groot aantal collega’s waar ik in deze 45 jaar mee gewerkt heb en dan nog een afscheidsfeestje een paar dagen later met mijn lief, kinderen en 3 kleinkinderen en naaste collega’s .

Het was mooi , goed en nu definitief afgelopen.