Pizzzz........


Op de drempel van het afscheid nemen  van vele jaren werken als researcher op het laboratorium van een groot chemisch bedrijf in het oosten van dit kikkerlandje is het  nu tijd geworden om een geheel andere invulling aan de week te gaan geven.
Ik heb mijzelf wel een voorstelling gemaakt wat ik in de toekomst denk te gaan doen maar er is niks mis mee om van gedachten te wisselen met mensen die in vergelijkbare omstandigheden verkeren.  Zo gezegd, zo gedaan.

Zo’n half jaar geleden had ik ons aangemeld voor de PIZ cursus (jaja , Carolien mocht ook eens  mee!).Iemand die niet weet wat PIZ inhoudt zou bij PIZ (zen) heel iets anders kunnen denken .Daarmee heeft het helemaal niets mee te maken ook al gaat het  om oudere mannen (en vrouwen). Piz staat voor pensioen in zicht.  Voor mij is dat zelfs heel dichtbij want over 6 weken hang ik mijn labjas aan de spreekwoordelijke wilgen.
In het recente verleden konden collega’s nog 5 dagen “Pizzen” maar nu is het beperkt tot 3 dagen. Al gauw was voor ons duidelijk waar we heen zouden gaan: Bergen aan Zee. We hadden al eens een korte vakantie doorgebracht in deze mooie omgeving en de keuze was dan ook niet zo moeilijk. In een hotel aan de zeeweg verbleven we.
We hadden er zin in  en vol goede moed stapten we  maandagmorgen onze auto in. Blogger aan het stuur en Carolien  al gauw met haar kumihimo schijf in de handen. Ach, wat balen .
Ze was zo druk geweest om 12 draadjes tot een koordje om te zetten voor de tas waar ze al weken voor aan het haken is en nu was het koordje te dun. Ik zou balen als een stekker maar geen kwaad woord kwam over haar lippen . Lijdzaam haalde ze het koordje weer uit. Geduld is ook in dit geval weer een schone zaak! Voordat we Amsterdam naderden was ze klaar. 
Hoe dichter we bij Bergen kwamen werd het steeds mistiger. We hoopten op mooi weer zodat we af en toe ook nog eens van de omgeving zouden kunnen gaan genieten maar de voortekenen waren ongunstig. Helaas.

We melden ons bij de receptie van het hotel en we brachten de auto naar de parkeerplaats. We moesten de toegang wel weer afsluiten maar het slot had er geen zin in . We kregen het niet dicht; gelukkig kwam een ander echtpaar eraan en was het aan hen om de parkeerplaats af te sluiten. Een zucht van opluchting was het gevolg.
Snel ons installeren in de hotelkamer. We waren al verbaasd dat het raam wijd openstond terwijl het best fris was wat betreft temperatuur (15°C).Het rook er niet al te fris.
Dit was iets anders dan we ons hadden voorgesteld bij het lezen van de informatie op de website van het hotel! Ach , dachten we laten we niet direct aan de bel trekken en liepen de steile trap af naar beneden .We waren  vrijwel de eerste cursisten die gearriveerd waren. Tijd voor een kopje koffie.
Al snel stroomde de bar vol met de overige cursisten . Het was een grijze boel!!!!.Niet veel later kwam een leuke cursus leidster ons ophalen om  te beginnen aan waar we hiervoor waren. Namelijk discussieren over wat ons als pensionado’s te wachten staat. Nadat iedereen zich had voorgesteld  begon het echte werk.

In de pauze gingen we even naar onze kamer maar het stonk er nog steeds vreselijk naar rook terwijl het een zgn rookvrije kamer was. Balen. Al gauw hoorden we ook van andere cursisten dat ze geprobeerd hadden andere cursisten, die eerder waren aangekomen,in deze kamer te zetten. Maar die hadden hartelijk bedankt hiervoor en een andere kamer gekregen. Tijd voor ons om ook maar eens aan de bel te trekken bij de hotelmanager.
Hij wou ons eerst nog met een geur bol opschepen maar nadat hijzelf toch maar eens een snuifje op de kamer had genomen kregen we toch een andere kamer. En dit keer een balzaal terwijl we op de rookkamer onze kont nog niet konden keren.
Tevreden keerden we terug bij de overige cursisten.

3 dagen lang werd over  “van alles” gepraat , veel gelachen en ontspannen bijgepraat tijdens wandelingen of ’s avonds werd er laat nagepraat met andere gezellige mensen in de bar . Veel hebben we niet geleerd tijdens deze 3 dagen maar wel veel dingen herkend tijdens de discussies in de groep. Wij hebben het ervaren als 3 heel gezellige, ontspannen dagen waar we met veel plezier op terug kijken. Ik zal het “’PIzzen” zeker  aanbevelen bij collega’s die ook op het punt staan met (pre)pensioen te gaan.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ik word er gek van ……

Angstige momenten (deel4) - Slot. Lees in dit lange blog wat Julia in een paar dagen allemaal meemaakte en hoe het uiteindelijk met haar en Tim afliep..

Angstige momenten (deel 3).