24 uur met……mijn vader.

Een van de TV programma’s die ik toch wel regelmatig bekijk is het VPRO programma 24 uur met….. Een programma waarin de presentator 24 uur zit opgesloten met een gast waarin hij geïnteresseerd is. Jarenlang was Wilfried de Jong de presentator maar die is er helaas na vele jaren mee gestopt. Enkele jaren terug was Theo Maassen zijn gast. Die was zo onder de indruk van het programma dat hij aangegeven had dat hij graag de presentator wilde worden als Wilfried er mee zou stoppen. Zo gebeurde. Alleen nu moet ik er toch wel even aan wennen. Aan Theo.Grappen maken kan hij wel maar of hij een geweldige interviewer is betwijfel ik!

Zo kijkend naar zo’n programma  dacht ik : Met wie zou ik zelf  nog wel eens 24 uur opgesloten willen zitten en …van alles willen weten van hem of haar.

Ik kwam al gauw  bij mijn vader terecht.Waarom, zul je zeggen. Het is toch jouw vader. Ja, dat is ook zo .Maar hij is nu bijna 31 jaar geleden overleden.En toen was ik toch wel een heel stuk jonger, druk met mijn eigen jonge gezin. Echter een vader zit toch diep in je genen…...

Komend uit een boeren gezin leerde mijn vader het vak van automonteur in de jaren dertig van de vorige eeuw. Hij was een echte vakman want in de opbouwjaren  na de tweede wereldoorlog was hij al chef werkplaats van de garage in mijn geboorte dorp op de Veluwe.

In 1951 kwam ik als  achtste kind in ons gezin op de wereld. Ja , de pastoor kwam regelmatig langs en aan geboortebeperking werd nog niet gedaan.Vandaar dat ik het levenslicht zag.

Zo groeide ik op in een groot gezin  waarin  regelmatig een broer of zus het ouderlijk huis verliet om te gaan trouwen  terwijl ik nog relatief jong was. ”Hokken” was voor hen nog niet van toepassing.  Echte praters waren we geen van allen en tot diepgaande gesprekken kwam het in die tijd zelden of nooit.Een beeld denk ik dat vele van mijn generatiegenoten zullen herkennen. TV of internet was er nog niet; de “wereld “was in feite veel kleiner dan in de huidige tijd.

Het beeld dat ik van mijn vader in gedachten heb, is dat van iemand met hart voor de zaak, hard werkend, actief kaderlid binnen vakbond, diepgelovig en na zijn werk verder druk met zijn tuin en krantje. Bovendien was hij decennia lid van het plaatselijke vrijwilligers brandweerkorps. Praten was niet zijn hobby!

Naarmate je ouder wordt  denk je toch wel eens : dat en dat  zou ik wel eens hebben willen weten en /of hoe zou hij daar over gedacht hebben. Helaas is dat niet meer mogelijk  .

Ik moet het doen met mijn herinneringen aan hem.

Laat me.......

Iedereen heeft wel 1 of meerdere personen in zijn/haar leven die hij/zij bewondert. Ook ik ben daarop geen uitzondering. Zo kwam in mijn jonge leven (in 1963) Ramses Shaffy op mijn pad . Toen kon ik nog niet weten dat hij in zijn leven later zowat alles zou doen wat God verboden had. Je kunt rustig stellen dat hij met volle teugen van het leven genoten heeft en daarnaast prachtige liedjes heeft nagelaten .

Als puber fietste ik elke dag in een groepje vanuit mijn geboortedorp over de ijsselbrug naar de ULO aan het Spijkerpad  in klein Moskou aan de ijssel.

Walkman of Mp3 speler bestond toen nog niet ; nee , we moesten het thuis doen met 1 luidspreker aan de muur en een knop waarmee je 1 van de 4  beschikbare radiozenders kon aanzetten.

Ramses had toen net zijn eerste hitje , Sammie. (sammie loop niet zo gebogen, denk je dat ze je niet mogen, waarom loop je zo gebogen sammie, met je ogen sammie op de vlucht, hoog sammie , kijk omhoog sammie want daar is de blauwe lucht etc) .

Dit was mijn eerste muzikale kennismaking met Ramses.

Op school hadden vele leraren een bijnaam ; zo ook dhr. Smabers. Hij gaf ons Nederlands en muziekles  en kreeg al gauw van ons de bijnaam Sammie. Zo gauw hij maar bij ons in de buurt kwam begon het spontaan zingen van Sammie. Mooie tijden.

Daarna is Ramses voor jaren en jaren uit mijn leven verdwenen totdat ik op een dag een dubbel CD van hem met Liesbeth List kocht voor een prikkie. Ja daar stonden toch wel prachtige nummers op zoals  Pastorale , Zing –vecht – bid – huil – lach en bewonder  en natuurlijk Laat me. De mooiste versie van dit liedje vind ik de versie met Alderliefste ( Laat me/ vivre) te vinden op You tube. Dit lied galm ik regelmatig luidkeels op mijn computer kamer mee  als ik mijn bovenkamer  weer eens moet verfrissen.

Ik hoop dat dit lied nog jaren lang hoog in de Top 2000 op Radio 2 staat. Prachtig .

Enkele jaren terug zag ik op Tv een mooie documentaire over Ramses die in 2009 is overleden . Sindsdien  is er al een musical over hem gemaakt en nu is er de komende weken een tv serie over hem op Tv. Genieten dus.

133 Jaar.

Ja, je leest het goed ; 133 jaar is de levensverwachting van kinderen die nu geboren gaan worden. 133 jaar oud, ik moet er niet aan denken. Wat heb je dan wel niet allemaal meegemaakt in je leven ???  Doe je ogen maar eens even dicht en denk even na wat er nu wel is en 100 of 133 jaar geleden nog niet was . Voorlopig  ben je dan nog wel even bezig!

Het is nog maar 100 jaar geleden dat de mens hier niet ouder werd dan zo’n 40 jaar!!!

Nu is 100 jaar inmiddels al een heel gewone leeftijd aan het worden ; in 2013 haalden  ca 2000 mensen deze leeftijd . Veelal vrouwen. Hoezo het zwakke geslacht???

Vele babyboomers zullen deze leeftijd gaan bereiken dankzij  beter voedsel, hogere opleidingen en daardoor minder fysiek zwaar werk, gezonder leven (minder roken) en betere gezondsheids zorg.

Dit bovenstaande heb ik natuurlijk niet zelf verzonnen maar was deze week een onderwerp in DWDD  waarbij een hoogleraar geneeskunde en de denker des vaderlands ons dit lieten weten. Nee, volgens beide heren zullen we geen oude knarren worden die alleen nog maar achter de begonia’s zitten  met versleten  knieen/heupen of zich alleen kunnen verplaatsen met rollators. Nee, niets van dat alles.

De grote groep 100 jarigen die er aan schijnt te komen  heeft  als het ware voor het kiezen wat ze vervangen willen hebben in hun lichaam dankzij de steeds voortschrijdende medische inzichten cq mogelijkheden. Alleen niemand heeft nog een idee hoe  dit alles  te betalen . Of  de AOW leeftijd wordt straks geen 67 jaar maar 90 jaar want als je toch 133 jaar wordt. 

Het enige nadeel van zo oud worden is dat je natuurlijk op je 65 ste nog wel even moet bijscholen  want je hebt nog 25 jaar werkzaam leven  voor de boeg!!

. 

Zie je het al voor je op zo’n mooie zomerse dag  al die oudjes op weg naar het strand ; het is dan maar goed dat de tijd  van topless zonnen reeds vele decennia  geleden is.

Als dit alles  bewaarheid wordt ben ik bang dat de omroep Max gouden tijden tegemoet gaat en we Henk Krol ook nog weer in de toekomst in de Tweede Kamer gaan tegenkomen. Nee, niet als kamerlid maar als premier !!!

Jeuk, …… maar dan op een leuke manier!.

Als je aan jeuk denkt dan is het meestal niet zo positief. Vaak moet je al krabben als je er aan denkt. De jeuk waarover ik het in dit blogje wil hebben  is daarop een aangename uitzondering.

Gisteren waren we aan het zappen op Tv en kwamen op Ned 3  terecht . Nou niet direct onze meeste favoriete zender. Toch bleven we hangen in een programma dat net was begonnen.

We lagen af en toe echt in een deuk van het lachen. Waar ging het om???

De Vara had een nieuwe comedy gemaakt met o.a. Thomas Acda en Peter Heerschop en Jelka van Houten. Ze belanden vaak in ongemakkelijke, pijnlijke situaties waaruit ze zich al improviserend moeten zien te redden. Heel leuk!.

In de uitzending van gisteren kwam Thomas o.a. zijn bovenbuurman tegen tijdens het boodschappen doen met Peter. Zoals wel vaker voorkomt wou Thomas eigenlijk liever niets van doen hebben met zijn bovenbuurman. Buren zijn wat anders dan  vrienden; vrienden kun je kiezen, buren krijg je cadeau! Thomas ontliep dan ook zijn buurman. Helaas.

Na het boodschappen doen stond de bovenbuurman hem echter al boven aan de trap op te wachten; hij wou de sleutel van zijn huis even afgeven voor noodgevallen.

Even later kwam Thomas dat wel goed uit want hij kwam ruimte te kort in de diepvries. En jawel, bij de buurman was nog wel ruimte.

Thomas ging daarna gauw aan het koken want ‘s avonds kwam een stel vrienden eten. Toen hij  druk aan het koken was zei zijn vriendin dat er nog een stel kwam eten. Hier had Thomas met het vlees niet opgerekend. Gelukkig had de buurman nog wat vlees in  de diepvries. Hij schreef de buurman een briefje dat hij vlees had geleend en ging gauw weer aan de slag met het diner.

Terwijl ze genoten van het eten, ging opeens de bel. De bovenbuurman ……

Waar is mijn vlees????  …dat..,.dat heb ik gebruikt ,zei Thomas voor ons etentje. Ik kwam wat tekort .. Ik had toch een briefje geschreven! 

Jawel, zei de buurman . Het is prima dat jij vlees van mijn leent maar dit is mensenvlees!!!!! dat ik gebruik bij mijn onderzoek………

Je kunt je de reacties van de tafelgasten voorstellen. Gat ver damme……..

Dit was slechts een klein deel van het programma ; vele andere leuke scenes kwamen erin voor .We kijken vast weer de volgende keer. Leuk, leuk ,… leuk.  (’s maandag ’savonds op Ned 3 vanaf  6 januari 2014).

Ik word er gek van ……

Mijn vrouw is meestal lief en aardig maar nu is ze toch al een aantal weken de weg behoorlijk kwijt.Jarenlang dacht ze er niet aan, maar nu is ze is besmet met een virus; nee …geen griepvirus maar een heel ander virus waar ze voorlopig nog wel niet van zal zijn genezen. Integendeel het virus lijkt zich steeds verder uittebreiden.

Als een drukbezette Oma van 2 (bijna 3 ) kleindochters is ze - naast het af en toe oppassen- op de meest gekke momenten van de dag druk aan het  breien of haken.

Vestjes voor onze kleindochters, mutsen  voor (klein/schoon) dochters en nu zelfs

een…… deken ( jaja ,ze is niet de enige die door het virus is aangestoken want er zijn naast haar al  3900 andere leden van het deken project  op Facebook!!!)

“Pff” hoor ik af en toe  vanachter mijn krant ( weer wat steken zijn gevallen) of “stt” klinkt het als ik wat zeg  ; ‘’ik ben de tel kwijt”. Ik verdiep mij snel weer in het wereldnieuws.

Alleen voor het downloaden van PDF bestanden kom ik in beeld.

Zelfs diverse TV programma’s en  Wordfreud op de Tablet hebben het tegen deze nieuwe hobby moeten afleggen .

Zelf was ik jarenlang als amateur dichter /wereld beschouwer op Hyves actief ;maar ja dat is sinds het begin van  het nieuwe jaar verleden tijd. Vandaar deze poging als een nieuwe start van een bijna pre-pensionado ( nog 11 maanden te gaan).

Aan Facebook had ik mij nooit gewaagd ; toch keek ik natuurlijk wel eens op haar Facbook pagina . Je moet tenslotte wel een beetje op de hoogte  blijven of niet dan !

Maar ja  dat hoef ik nu dus ook niet meer te doen want het gaat op haar pagina nergens anders over dan…..haken en breien. Pfff.