Constructiefoutje !! Deel 2.

Eind december schreef ik al een blogje over “mijn rot oren” of zoals mijn dokter op een vraag mijnerzijds over de aanhoudende oorontstekingen destijds zei: ‘’een constructiefoutje” (zie blog 28 december 2015).

Maandagmorgen 29 februari j.l werd ik ’s morgens wakker en voelde ik eens aan mijn rechteroor. “Gadverdamme, hij lijkt wel weer nat” zeg ik tegen Carolien die al driftig op haar tablet in de weer is. ’t Zal toch niet waar zijn denk ik even maar met een blik op mijn kussen werd mijn eerste indruk  bevestigd. Shit. Na slechts 5-6 weken is het weer raak en goed mis ook zoals later zal blijken.

In de loop van die maandag werd ik goed ziek en heb ik bijna 2 weken een griep gehad met hoge koorts, hevige hoofdpijn en vreselijke hoestbuien en ook maar eens weer …… dubbele ooronsteking!!! In jaren ben ik niet zo ziek geweest ondanks de griepspuit die ik ook eind vorig jaar weer gekregen had. In een week was ik 4,5 kilo lichter en werden de eerste sporen van een sixpack zichtbaar. Haha, is zo’n griep toch nog ergens goed voor denk je dan.

Wat doe je met oren die maar blijven lopen. Naar de dokter. En nog werd ik niet direct doorgestuurd naar de KNO arts. Na een aantal kuren met antibiotica oor druppels gevolgd door een antibiotica kuur in tabletvorm die allemaal niets hielpen, werd ik dan toch eindelijk doorverwezen naar mijn Kno arts die vorig jaar ook de buisjes had geplaatst.

Na in mijn verwijsbrief van mijn dokter  te hebben gekeken, zei ze : “dat is niet mis- 4 oorontstekingen sinds november”. ”Ik baal er flink van” was mijn antwoord. ”Er lijkt maar geen eind aan te willen komen” voegde ik er nog aan toe.

“We zullen eens even kijken “zei ze . “Neem plaats” Ze tuurde in mijn beide oren en kwam tot een conclusie die ik al wist . “Zo, die zitten goed vol”. Voor ik het wist zat ze met een afzuigbuisje in mijn rechter oor. “Oh, er zit ook nog 2 poliepen  in je oor; die haal ik meteen wel even weg” Toen was mijn linkeroor aan de beurt . Ook die werd leeggezogen en beide oren kregen daarna een poederbehandeling.

“Wat nu verder” vroeg ik . Tja, een uitstrijkje heeft geen zin want je hebt al zoveel antibiotica kuren van jouw huisarts gehad ; daar komt niets uit”. Ik werd naar huis gestuurd met weer andere antibiotica oordruppels. Over 9 dagen zie ik je weer.

Na 9 dagen liepen mijn beide oren nog steeds. Weer onderging ik dezelfde behandeling als de vorige keer maar nu kreeg ik eens een keer geen antibiotica oordruppels maar (surprise) …… antibiotica oogdruppels voor mijn oren (10 dagen lang).” Het slijmvlies is wel  wat rustiger geworden” zei ze

 ”We gaan er even een weekje tussenuit “ zei ik tegen haar. Dan kan ze rekening houden met de volgende afspraak dacht ik bij mezelf. “ Oh  lekker “ zei ze, net alsof ze zelf ook wel zin had om er even tussen uit te zijn.

Kom 19 april maar terug. We hadden een prachtige vakantieweek maar ook de oogdruppels lieten mij in de steek en werkten niet!

Vanmorgen zaten we weer bij haar . “Hoe gaat het “ vroeg ze .” Ze lopen nog steeds “ zei ik teleurgesteld.” Neem plaats “ zei ze en weer onderging ik de inmiddels gebruikelijke behandeling.

“En nu?” vroeg ik toen mijn oren weer schoon waren. Ze  trommelde eens met haar vingers een tijdje op haar tafel. Daar word ik niet vrolijk van dacht ik bij dit gebaar. Blijkbaar weet ze het ook niet meer.

“Ben je allergisch voor antibiotica en heb je suikerziekte ?” vroeg ze  .

“Niet dat ik weet “ was mijn antwoord. Vervolgens kreeg ik de zoveelste antibioticakuur (nu weer in tabletvorm) voorgeschreven (6 dagen clindamycine, 300mg  – 3*2 tabletten/dag).Dit keer was het om de ontsteking achter het bot in het oor aan te pakken. Hopelijk slaat de kuur aan en kan ze over 9 dagen (28 april a.s) zeggen of het geholpen heeft of niet want na een kleine 2 maanden met een loopoor ben ik het meer dan spuugzat!