Niemand weet hoe laat het is…….

Carolien moest vanmorgen alweer vroeg op pad om op te  passen op ons jongste kleinkind, Fiene,  dat volgende week ook al weer 2 jaar oud wordt. Ja, de tijd gaat snel.
Ik verkeer nog in een heel andere wereld als tegen negen uur de telefoon gaat. “Sliep je nog?” vraagt ze . “Ja “antwoord ik slaperig. “Tijd om op te staan “ zegt ze. We kletsen nog wat en dan zegt ze tussen neus en lippen door  “ David Bowie is ook overleden”. ”Tjonge alweer een” antwoord ik en even later draai ik me nog even lekker om. Een half uurtje later zit ik fris en fruitig aan mijn ontbijt met zoals gewoonlijk de radio op radio 2.
Als Carolien het me niet verteld had, dan was het me nu wel gauw duidelijk geworden dat David Bowie  was overleden. 2 dagen eerder was hij net 69 jaar oud geworden. 
Om de haverklap was er wel een nummer van hem op de radio  te horen en keerde ik weer terug naar mijn jeugd.  Niemand weet hoe laat het is….  ( een mooi lied van Youp van het Hek over het feit dat niemand weet wanneer de dood de fiets bij hem/haar komt stallen) besef je als je zo’n bericht over iemands overlijden hoort.
Achttien jaar oud was ik toen Bowie  in 1969  doorbrak met Space Odity . In dat jaar was ook de eerste maanlading met de Apollo 11 .
Zelf was ik niet zo’n grote fan van hem maar vond ik zijn bekende nummers wel goed zoals Changes of Young Americans, Under Pressure , Golden Years , Rebel Rebel en  Let’s dance .

Nu ik zelf dit jaar 65 jaar hoop te worden ga je ook meer beseffen dat inderdaad …..niemand weet hoe laat het is.
Zo hield eind 2014 het leven ook al op voor een van mijn idolen Joe Cocker. Joe met zijn prachtige rauwe stem brak door op het Woodstock festival (with a little help from my friends) in hetzelfde jaar 1969 dat David Bowie zijn eerste grote hit had. Joe werd ook helaas maar 70 jaar oud . Ook Errol Brown van Hot Chocolate legde vorig jaar het loodje. (You sexy thing,Emma etc).

Zo stalt de dood bij steeds meer idolen uit mijn jeugd de fiets; zelf hoop ik dat hij nog vele jaren mijn deur voorbij gaat.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Ik word er gek van ……

Mijn vrouw is meestal lief en aardig maar nu is ze toch al een aantal weken de weg behoorlijk kwijt.Jarenlang dacht ze er niet aan, maar nu is ze is besmet met een virus; nee …geen griepvirus maar een heel ander virus waar ze voorlopig nog wel niet van zal zijn genezen. Integendeel het virus lijkt zich steeds verder uittebreiden. Als een drukbezette Oma van 2 (bijna 3 ) kleindochters is ze - naast het af en toe oppassen- op de meest gekke momenten van de dag druk aan het   breien of haken. Vestjes voor onze kleindochters, mutsen   voor (klein/schoon) dochters en nu zelfs een…… deken ( jaja ,ze is niet de enige die door het virus is aangestoken want er zijn naast haar al   3900 andere leden van het deken project   op Facebook!!!) “Pff” hoor ik af en toe   vanachter mijn krant ( weer wat steken zijn gevallen) of “stt” klinkt het als ik wat zeg   ; ‘’ik ben de tel kwijt”. Ik verdiep mij snel weer in het wereldnieuws. Alleen voor het downloaden van PDF bestanden kom ik in beel
Meer lezen

Angstige momenten (deel4) - Slot. Lees in dit lange blog wat Julia in een paar dagen allemaal meemaakte en hoe het uiteindelijk met haar en Tim afliep..

Een moment dacht ze aan vluchten maar toen ze opgekrabbeld was, pakte hij haar vast en sleepte haar naar de stoel waarin hij kort daarvoor gezeten had. Ze spuugde hem in het gezicht en schopte met alle macht die ze in haar had van zich af maar hij was veel sterker. Toen hij haar handen wilde vastbinden met een touw, slaagde ze er nog net in een flinke haal over zijn gezicht te geven. ‘Vuile teringlijder, ‘ zei ze terwijl ze hem minachtend aankeek. ’ Wat moet je hier in dit huis? Een huis dat helemaal niet van jou is. Lazer op, vlucht nu het nog kan.’ De man deed de capuchon van zijn hoofd en zette de bril af. Toen zag ze pas dat hij een lap voor het rechter oog had. Hij kwam met zijn gezicht vlak voor haar en toen zag ze dat hij met een oog grijnsde. ‘ Een ongelukje,‘ zei hij.   ’Enkele jaren geleden heb ik een oog moeten missen door die rotjongens die mij altijd pesten. Tijdens oudejaarsnacht ontplofte illegaal vuurwerk vlak voor mijn gezicht. Het scheelde niet veel of ik had he
Meer lezen

Angstige momenten (deel 3).

Buiten in de kou drong het pas weer tot haar door waar ze was en keek ze vlug of Tim’ s auto er misschien al stond. Geen spoor van Tim’ s auto. Julia bedacht zich geen moment en rende naar haar auto. Zittend in de auto deed ze de deur direct op slot, maar ze zag door de sneeuw op de ruiten helemaal niets. Julia startte de auto en zette de ruitenwissers aan maar er was geen beweging in te krijgen. Er lag al veel te veel sneeuw op. Ze barstte in huilen uit beseffend dat ze de auto uit moest om de ruiten sneeuwvrij te krijgen. Wanhopig ging ze op zoek naar een ruitenkrabber? Eindelijk vond ze die onder de andere spullen in het dashboard kastje. Voor ze de deur open deed, wilde ze toch Tim nog een keer proberen te bellen. Bij haar laatste telefonische contact met hem had hij haar verteld dat hij de oplader van de automobilist had mogen gebruiken die ook met pech langs de kant van de weg stond. Ze was blij dat ze hem in geval van nood kon bellen. Ze voelde in haar jaszak. Geen telef
Meer lezen