1 jaar later …..

Vrijdag j.l. 1 jaar geleden ( 20 november 2014) ging ik voor de laatste keer naar mijn werk op het research lab bij Akzo Nobel.

 Als jong broekie van 19 jaar oud ging ik daar aan het werk. Echt solliciteren was toen nog niet aan de orde en van een CV had niemand nog gehoord. Ik had een open sollicitatie in de vorm van een hand geschreven brief naar personeelszaken van Noury & v d Lande gestuurd. Ik had het geluk dat op het bedrijfslab geen plaats was en er werd me aangeraden het eens bij het research lab te proberen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik kon direct op het analytische lab beginnen .

Een tijd lang fietste ik door weer in wind van Twello naar het lab onder aan de oude brug in Deventer. Enige tijd later kreeg ik een Puch , ja zo’n brommer met een hoog stuur. In 1977 kocht ik mijn eerste auto een zgn Datsun 100A.

Als ” jonge hond” heb ik binnen de analytische afdeling een mooie tijd gehad. 27 jaar heb ik op verschillende afdelingen binnen de analytische club gewerkt alvorens ik in 1997 overstapte naar de toepassingsresearch. Daar heb ik ook aan heel veel verschillende onderwerpen met plezier gewerkt.

Zo’n laatste werkdag was toch wel anders dan al die andere dagen in de ruim 44 jaar dat ik er gewerkt heb. Velen kwamen die dag onder het genot van een bakkie leut met vlaai herinneringen ophalen. Leuk ! In de weken ervoor gingen mijn gedachten terug naar vele dingen die je in al die jaren hebt meegemaakt: veel leuke maar soms ook vervelende dingen. Maar dat is allemaal voorbij en ik geniet dus nu al een jaar van mijn prepensioen. Wat was er in die bijna  45 jaar veel veranderd!!!

Goed voorbereid gingen we dit jaar in want we zijn toen op de PIZ cursus geweest. 3 dagen met leuke mensen in Bergen aan Zee zitten nog vers in mijn gedachten. Hebben we al het “geleerde “ daar in de praktijk toegepast? Nee, gedeeltelijk want aan vele voornemens ( schilderen , beeldhouwen in steen etc ) ben ik nog niet toegekomen want wat ben je druk als je niet meer hoeft te werken. Je kunt je het niet voorstellen als je nog gewoon aan het werk bent!!!!.

Zoals ik al eens eerder schreef in een van mijn vorige blogs was ik nauwelijks met prepensioen of ik kreeg flink last van mijn rechter knie en kon geen eind meer wandelen. Iets wat ik anders graag deed of lekker ging fietsen. Wat doe je dan als je zoveel vrije tijd ineens hebt en minder mobiel wordt?? Gelukkig had ik nog vele boeken in de kast die ik nog niet gelezen had en daar had ik nu een zee van tijd voor.

En de dagindeling verschuift toch wel aanzienlijk. Vroeger stond ik om ongeveer 6 uur op. Voor dag en dauw .Nu blijf ik vaak langer in bed liggen, ga rustig ontbijten en geleidelijk komt dan de dag op gang.  ’s Avonds hoef ik niet te denken wordt het niet eens tijd om naar bed te gaan maar kan ik lekker nog naar RTL late night of de talkshow van Jeroen Pauw kijken  gevolgd door het laatste journaal. Wat een leven!

Inmiddels gaat het weer prima met mij en is zo ongeveer alles in en om het huis weer geschilderd en krijg ik volgend jaar de tijd om echt leukere dingen te gaan doen. Ik heb er zin aan!!

Mis ik mijn werk??  Wat missen? Nee, niet echt. Wat ik wel eens mis zijn de koffiepauzes waar vaak eindeloos geouwehoerd werd. De sociale contacten dus! Gelukkig hebben we zo af en toe nog een feestje met mijn oude collega’s of gaan we met de koffiegroep borrelen of uit eten. Leuk en lekker. Ik hoop nog lang van mijn prepensioen/pensioen te kunnen genieten en vele leuke dingen te doen.