Het was weer geen pretje … bij de tandarts.

Vanaf klein kind ga ik al elke 6 maanden trouw met een niet zo’n opgewekt gevoel naar de  tandarts. Een pretje is het vaak niet.

Ik herinner mij nog de  tandarts uit mijn jeugd; op afspraak naar de tandarts gaan was toen een zeldzaamheid. Er was een spreekuur op de woensdagmiddag van 4-6 u en daar zat je dan in een overvolle wachtkamer. Allemaal niet zulke  vrolijke gezichten en slechts een enkel gesprek vond er op gedempte toon plaats. Meestal zaten de meeste mensen  stilzwijgend voor zich uit te kijken wachtend op wat komen zou of tuurde men vol aandacht in een tijdschrift van enkele maanden oud.

Vooral als iemand weer voor een tijdje in de wachtkamer plaats moest nemen voordat de tandarts verder zou gaan met de behandeling werd de sfeer in de wachtkamer er niet beter op!!! Ja, in die tijd keek men niet op een tand meer of minder. Hup, daar ging het belletje .. volgende patient. Een assistente was toen nog niet gebruikelijk. Tenminste niet in mijn geboortedorp. De tandarts hield alles in eigen beheer!!!! Ondanks alle benauwde momenten bij  deze tandarts had ik al mijn tanden en kiezen nog toen ik met Carolien ging “hokken “

Mijn nieuwe tandarts was ook iemand van weinig woorden; zelf  vond ik dat ook geen probleem want met allerlei gereedschap en slangen in je mond kom je vaak toch niet verder dan iets onverstaanbaars mompelen. Hmm , Hmm,  Ja, spoelt u maar even. Ook hij hield alles in eigen beheer terwijl menigeen toen wel al een assistente had. Tanden werden ook door hem niet getrokken en hij kon wel beschouwd worden als een geweldig restaurateur die elke keer  weer een kunststukje in je mond afleverde. Jarenlang ging ik 2 x/jaar met Carolien en de kids naar hem toe . Als ik de boor al meerdere keren gehoord had, was ik dan eindelijk als laatste aan de beurt. Helaas maakte hij zo’n 7 zeven jaar geleden bekend dat hij er mee stopte ; zijn schaapjes waren op het droge!!

Volgens hem had hij een goede opvolgster gevonden; had ik hem maar niet op zijn blauwe ogen geloofd want ik heb meer de indruk dat het een “golddigster” is dan een goede tandarts. En tja, toch ga ik er nog steeds trouw heen en dus  ik moet wel lichtelijk masochistisch zijn ingesteld lijkt het.

Wat is er aan de hand??  Omdat er voor haar niet veel te verdienen viel, moesten er al gauw diverse rontgen foto’s gemaakt worden. Normaal krijg je een paar van die loden plaatjes in je mond gedauwd en klaar is kees maar zij ging zover dat je op allerlei manieren in een stellage moest hangen . Gekker moest het toch niet worden. Gelukkig is ze  ook zelf tot inkeer gekomen want ik ben er nooit meer in terechtgekomen.

Ja, alle tanden en kiezen waren er nog dus had ze want anders bedacht dat er gebeuren moest . Heb je geen klachten. Nee hoor. Toch wordt het wel tijd om al die amalgaan vullingen te vervangen .”Ze kunnen zo gaan lekken” zei ze . ‘t zal wel, dacht ik bij mijzelf maar ik  liet het toch maar gebeuren. Inmiddels zijn meerdere vullingen vervangen.Kassa!!

Enige tijd terug zouden de verstandskiezen voor problemen zorgen als ik ze niet zou laten trekken. Ondanks dat ik er geen pijn aan hand moest ik haar op haar blauwe ogen geloven . Hup, eruit waren ze voor ik het wist en  met twee grote wattenproppen in de mond de praktijk verlatend . Het kan nog wel enige tijd nabloeden werd me medegedeeld.

Ja ,inmiddels al vele,vele jaren nadat ik voor de eerste keer bij de tandarts kwam heb ik last van teruggetrokken tandvlees en nu is dit zover gevorderd dat ik er ondanks poetsen met speciale tandpasta er veel last van ondervind door de  blootliggende tandwortels . Na een paar dagen flinke tandpijn de tandarts maar eens gebeld.

Gelukkig denk je dan als je al een tijd behoorlijk tandpijn hebt .Ik kon vrijwel direct terecht bij haar.  Ik legde haar mijn probleem nogmaals uit en ze begon aan een onderzoek. .” Och , je bent goed verzekerd” zei ze  “Krijg je de premie voor de aanvullende verzekering  er ook eens uit ‘’.

De achterste kiezen waren heel gevoelig en weldra sloeg ze na een paar spuiten gegeven te hebben  aan het boren in de kiezen. Een paar noodvullingen werden aangebracht en na enkele weken zou ze verder gaan met de wortelkanaal behandelingen.

Vandaag was het zover voor de eerste kies. Ik zei haar dat ik ondanks het “doodmaken van de zenuwen” toch  nog steeds behoorlijk tandpijn had. Ze begreep er niets van. Ben jij nou tandarts of ik dacht ik bij mezelf. ” Is de pijn hetzelfde of anders” vroeg ze .”Niet hetzelfde”  zei ik maar ik heb nog steeds last .

Ze gaf mij een spuit en ging aan het boren . De wortelkanaaltjes werden uit gevijld , opgeboord en gevuld. Dit deed bij verschillende kanaaltjes behoorlijk pijn .Wat bleek het geval ? De zenuw was toch nog niet helemaal dood en had het tand bot was wat ontstoken . Vandaar dat de pijn plotseling niet zo vreemd meer was voor haar . Na 100 minuten met de mond wijd opengesperd te hebben gelegen  waren  ze eindelijk klaar met de behandeling van deze kies. Over 2,5 week is de andere kies aan de beurt. Of zal ik hem maar laten trekken???