Herinneringen, een kort verhaal gebaseerd op een foto van twee vrouwen, zittend op een rotsblok en kijkend naar een man in zee.
Zittend
op een rotsblok aan de Atlantische kust met Ilse, kijkt Els naar de man met de
surfplank in het water. Ze keek maar ze zag Bjorn eigenlijk helemaal niet want
in haar gedachten leek het alsof Hans daar in het water stond. Haar gedachten
dwaalden af naar de fantastische jaren die ze met Hans had beleefd voordat hij
in het voorjaar overleed door een plotselinge hartstilstand.
‘Waar was jij met jouw
gedachten?’ vroeg Ilse. Even welde
een traan in Els haar ogen op.
‘Nu ik Bjorn met de
plank in het water zie, is het net of ik Hans bezig zie met zijn grote hobby.
Toen ik Hans pas leerde kennen, deed hij nog alleen aan windsurfen maar in
latere jaren was hij helemaal gek van kitesurfen. Als er voldoende wind stond,
was hij in zijn vrije tijd in Scheveningen aan het surfen. De adrenaline gierde
door zijn lijf als hij een mooie sprong maakte. Hij wilde ook altijd nog een
keer naar Zuid-Afrika naar een natuurpark om de Big Five te zien en daarna een
aantal dagen in Kaapstad te gaan kitesurfen. Maar helaas…….’
Enkele
dagen voordat de twee vriendinnen op de rotsblokken zaten, was Els naar de
kleine plaats in Les Landes gereden waar Ilse met Bart een paar jaar geleden
een oud chateau hadden omgebouwd tot een prachtige bed & breakfast. Een paar
maanden na het overlijden van Hans had ze gehoor gegeven aan het verzoek van
haar vriendin om een aantal weken bij haar te komen logeren.
Op
de avond van de tweede dag van Els verblijf in de bed & breakfast kwam een
auto met Zweeds kenteken de oprit oprijden, een surfplank boven op het dak.
De
vriendinnen die na het eten op het terras zaten na te genieten met een heerlijk
glas wijn, zagen een goed uitziende man uit de auto stappen. Nadat hij zijn
spullen had weggebracht, liep hij het terras op en vroeg of hij bij hen mocht
komen zitten. Algauw werd duidelijk dat de man een fervent surf liefhebber was.
Hij vertelde over plekken waar Hans van had gedroomd ooit naar toe te gaan.
‘Ik
ben hier heen gekomen omdat deze streek toch ook een fantastisch gebied is om
te surfen.’ ‘Dat klopt,’
zei Ilse. ‘ Tijdens mijn
strandwandeling ga ik daar vaak even zitten op een rotsblok om te kijken naar
de waaghalzen. Morgen misschien ook wel.’
Heel mooi geschreven Harry! Groetjes Astrid Meijerink
BeantwoordenVerwijderen