Je hebt al genoeg mazzel als je geen pech hebt.

Onlangs kwam een oud collega op visite. Ik had hem al een tijd niet gesproken. We haalden herinneringen op en op een gegeven moment zei hij: “ Harry, we hebben toch wel mazzel gehad”.

Ik zei : Hoe bedoel je?”. En hij ging verder met zijn verhaal:

” We hebben de oorlog niet meegemaakt en zijn opgegroeid in een land dat steeds welvarender werd. We kregen nadat we onze studie hadden afgerond direct een baan en kijk eens wat de huizenprijzen hebben gedaan. “ 

Ik kon niets anders dan het eens zijn met zijn conclusie en vervolgden ons gezellige gesprek.

Gisteravond was ik aan het zappen op TV en kwam in een programma terecht met een leuke gast, Martin Simek, en op een gegeven moment had hij het over een spreuk die hij bij oud Ajax voorzitter Max van Praag , de enige van een hele familie die de tweede wereldoorlog had overleefd, had gezien.

Het was een spreuk die me aan sprak: “Je hebt al genoeg mazzel als je geen pech hebt” .

Vaak besef je dat niet maar het is een waarheid als een koe!

Zeker als je weer eens met ellende in je eigen omgeving meemaakt.

En dan heb ik het erover hoe we met onze oudere medemens tegenwoordig omgaan in deze maatschappij.

Mijn eigen moeder  heeft in haar leven het nodige meegemaakt maar mocht zowel fysiek als geestelijk gezond heel oud worden.

Geen spoor van de plaag van de toekomst : dementie. Als je oud mag worden zoals mijn moeder dan heb je mazzel.

Heel anders verloopt het bij schoonouders. Carolien’s vader kwam enkele maanden terug na een slopende ziekte te overlijden.

Tijdens deze periode merkten we al aan de lijve voor wat voor een ellende de regering heeft gezorgd met al de bezuinigingen in de zorg.

Carolien’ s moeder die al dementerend was, bleef zelfstandig wonen. Een plek in een verzorgingshuis was er niet. Je bent in feite aan de goden overgeleverd, zo voelt het althans.

Mede door de medicijnen die ze moest slikken, gaat haar toestand snel achteruit. Als je zo je laatste jaren moet slijten, heb je geen mazzel maar absoluut pech.

Hopelijk  komt er toch spoedig ergens een plek vrij want ook mantelzorgers zijn maar gewone mensen die hun best doen maar niet oneindig  op hun tenen kunnen blijven lopen.

Hillary , oh Hillary….

Een paar dagen nog … en dan is het gissen waar het de komende jaren  met de wereld naar toegaat.

Ik heb het hele circus van de verkiezingen In Amerika en alle nieuws en roddels, die naar buiten gekomen zijn in de tijd die sindsdien is verstreken, redelijk gevolgd via de krant, journaal en actualiteiten rubrieken en mij hierover verbaasd en geërgerd.

Eerlijk gezegd heb ik het gevoel  gekregen dat de wereld er niet veiliger en beter op wordt nu deze malloot het voor het zeggen krijgt in een van de machtigste landen van de wereld.

Acht regeringsjaren van Obama zitten er bijna op. 81 % van de Amerikanen had vertrouwen in hem toen hij in januari 2009 aan de macht kwam.

In die 8 jaren zijn vele dingen verbeterd voor vele Amerikanen maar ook Obama is er niet in geslaagd al zijn  beloften na te komen en ook zijn er dingen tijdens zijn presidentschap ronduit mislukt(zoals vredesbesprekingen in Syrië, met alle noodlottige gevolgen voor de inwoners. Miljoenen mensen sloegen op de vlucht.

De huiveringwekkende beelden van de vluchtelingen die de wereld overgingen staan nog op mijn netvlies gebrand).

Toch denk ik dat we over niet al te lange tijd met weemoed aan Obama zullen terugdenken.

                                        

Eens in de vier jaar trekt het circus door Amerika.

Vrije verkiezingen. In het land van de ongekende mogelijkheden. 

Dat bleek dit keer maar weer eens tijdens deze verkiezingen.

Vrijwel niemand, waar dan ook in de wereld, had een jaar geleden verwacht dat Trump aan de macht zou komen. Hoe kon het in mijn ogen zo misgaan?

Hillary was schijnbaar tijden lang er van overtuigd dat er niets mis kon gaan.

Hillary, oh Hillary. Hoe arrogant kan je zijn? vraag je je af.

Staten die al tientallen jaren democratisch gestemd hadden, liet ze links liggen. Die zaten immers toch al in de pocket. Ja, ja.

Trump zag zijn kans schoon en liet de daarvoor gevoelige kiezer denken dat we kunnen terugkeren naar de tijden van vroeger.

Steenkolen mijnen zouden weer open gaan, industrieën die verloren waren gegaan zou hij weer laten opbloeien.

Je zou haast denken dat vele Amerikaanse kiezers nog in Sinterklaas geloven !!.

Seksisme of zijn bedenkelijke  ideeën over Amerikanen van buitenlandse afkomst hebben blijkbaar een ondergeschikte rol gespeeld in hun keuze.Een beter gevulde portemonnee leek in het verschiet. 

Maar wat blijkt enkele weken later de verkiezingen zijn amper achter de rug en slechts 41 % van de Amerikanen heeft vertrouwen in dezelfde Trump.

Het laagste percentage in vele decennia. Zelfs in Bill Clinton had nog 67% vertrouwen toen hij president werd.

Volgens Hillary lag het niet aan haar campagne maar aan de Russen en aan de FBI.

Had ze toch maar een keer naar Bill geluisterd. 

Kort na de verkiezingen las ik in de krant dat Bill en Hillary bij wijze van spreken slaande ruzie hadden gehad.

Vele maanden had Bill campagne gevoerd om Hillary in het Witte huis te krijgen en aan het einde van verkiezingstournee was Bill in een andere staat dan Hillary en zag het gevaar opdoemen en adviseerde haar toch campagne te voeren in de staten die uiteindelijk de doorslag hebben gegeven  bij de verkiezingen.

Hij had de telefoon volgens zijn medewerkers bijna van het balkon af gegooid en wilde het bijltje er bij neergooien .  

 Ze was niet te overtuigen door Bill. Had ze Bill maar 1x geloofd.

Geen Hillary dus , maar een malloot heeft het straks voor het zeggen . 

Ik had het best eens willen zien . Een vrouw in het Witte Huis. 

Misschien zag de wereld er dan over 4 jaar wel heel anders uit.

We zullen het nooit weten. Nooit ? Ja, ten minste voorlopig niet of Michelle Obama moet er over een tijd heel anders overdenken.

Met Hillary als presidente zouden ons ongetwijfeld de schandalen niet worden bespaard (wat te denken van Bill als mentor van talloze vrouwelijke stagiaires in het Witte Huis?) maar Trump kan er ook wat van als we alle verhalen moeten geloven.

Voorlopig Twittert hij er wat van af en gaat als een olifant door de porseleinkast, menig regeringsleider van een ander land de stuipen op het lijf jagend met zijn ideeën.

Hopelijk loopt het allemaal niet zo’n vaart met zijn plannen en houdt men hem wat in toom.

(wordt ongetwijfeld de komende tijd vervolgd……)